Η Jennifer Lawrence πρωταγωνιστεί στο ριμέικ της ταινίας «Ανατολικά της Εδέμ»

Η νεαρή και βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός θα υποδυθεί την ψυχωτική μητέρα Cathy Ames

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός Jennifer Lawrence είναι και επίσημα μέλος του καστ της-δεύτερης- κινηματογραφικής μεταφοράς του μυθιστορήματος του John Steinbeck «Ανατολικά της Εδέμ».

Βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο η ταινία  «Ανατολικά της Εδέμ» έχει σαν αφετηρία την περίοδο του πρώτου παγκοσμίου πολέμου και κεντρικά πρόσωπα δύο από τις πιο πλούσιες οικογένειες της Καλιφόρνιας, τους Trasks και τους Hamiltons. Η  Jennifer Lawrence θα ενασρκώσει τον ρόλο της Cathy Ames που είναι παντρεμένη με τον Adam Trask και μητέρα δύο γιων, του Caleb και του Aron. Μπορεί να είναι γοητευτική και ελκυστική αλλά είναι μία διαβολική γυναίκα που καταστρέφει τις ζωές των άλλων.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το φιλμ του 1955, ήταν το πρωταγωνιστικό ντεμπούτο του James  Dean, στο σινεμά.

Η “Χρυσή Αθηνά” στην ταινία “Ραντεβού μετά τα μεσάνυχτα”

Με τη φιλαρμονική του Δήμου Αθηναίων να υποδέχεται το κοινό έξω από το Θέατρο Παλλάς με κλασικές κινηματογραφικές μελωδίες, το 19ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, Νύχτες Πρεμιέρας, έριξε αυλαία σήμερα με την απονομή των βραβείων και την προβολή της βραβευμένης με το Χρυσό Φοίνικα ταινίας του Αμπντελαντίφ Κεσίς η «Ζωή της Αντέλ», παρουσία της πρωταγωνίστριας Αντέλ Εξαρχόπουλος.

Το μεγάλο βραβείο του φεστιβάλ, τη «Χρυσή Αθηνά», απέσπασε η ταινία «Ραντεβού μετά τα μεσάνυχτα» (Les Rencontres d’Apres Minuit) του Γιαν Γκονζάλες. Στην πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, ο Γάλλος σκηνοθέτης επιχειρεί την αφήγηση μιας νέας «Φιλοσοφίας στο Μπουντουάρ», μπλέκοντας την κλασική γαλλική διανόηση με τα ανατολίτικα παραμύθια και τη σεξουαλική λογοτεχνία υπό τους ήχους των Μ83.

Το βραβείο Σκηνοθεσίας απονεμήθηκε στο Σαμ Φλάισνερ για την ταινία «Προσοχή στο κενό μεταξύ συρμού και αποβάθρας» (Stand Clear of the Closing Doors), που περιγράφει το δαιδαλώδες ταξίδι του 13χρονου αυτιστικού Ρίκι στα σπλάχνα της χαοτικής Νέας Υόρκης, τη στιγμή που ο τυφώνας Σάντι απειλεί να σαρώσει τα πάντα.

Το Βραβείο Σεναρίου δόθηκε στον σκηνοθέτη της γαλλικής κωμωδίας «Το Κορίτσι της Επανάστασης» (La Fille de 14 Juillet) Αντονίν Περετζατκό που κέρδισε τις εντυπώσεις στο Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών του Φεστιβάλ Καννών. Το μεγάλου μήκους ντεμπούτο του Περετζατκό καυτηριάζει με ξεκαρδιστικά αποτελέσματα την κρίση χρέους των τραπεζών, την επίπλαστη ευμάρεια των Γάλλων και τον εκμαυλισμό της Ευρώπης από τον καπιταλισμό.

Γλυκόπικρο και αφοπλιστικά ειλικρινές, το «Short Term 12» του Ντέστιν Ντάνιελ Κρίτον κατάφερε να κλέψει τις καρδιές των θεατών του 19ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας και απέσπασε το Βραβείο Κοινού. Μια ταινία βαθιά επιδραστική που αφενός συγκινεί αλλά αφετέρου θυμίζει πως το χιούμορ και η αισιοδοξία φωλιάζουν ακόμα και στα πιο απρόσμενα μέρη.

Στο τμήμα Μουσική και Φιλμ, το πρώτο βραβείο απέσπασαν τα «Ηλεκτρικά Κύματα» (Le Chant des Ondes / Wavemakers) της Καρολίν Μαρτέλ. Η ταινία μελετά την ιστορία του πρωτοπόρου εφευρέτη μουσικών οργάνων Μορίς Μαρτενό, ο οποίος μέσα στο χάος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου οραματιζόταν μία συσκευή που θα μετασχημάτιζε τον ακατέργαστο ηλεκτρικό ήχο σε μελωδία. Εκείνο που τελικά δημιούργησε θα έμενε γνωστό ως τα «Μουσικά Κύματα του Μορτενό», που χρησιμοποιήθηκαν ευρέως στη μουσική και τον κινηματογράφο, από τις πρώτες ταινίες με ήχο του Φριτς Λανγκ και την Έντιθ Πιάφ ως και τους Radiohead.

Συνεχίζοντας την παράδοση των τελευταίων ετών, το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας απένειμε το Σάββατο το βράδυ τα βραβεία των πρωτοεμφανιζόμενων του ελληνικού σινεμά της χρονιάς, καθώς και εκείνα του διαγωνιστικού τμήματος των ελληνικών ταινιών μικρού μήκους σε μια σύντομη τελετή, η οποία πραγματοποιήθηκε στον κινηματογράφο Δαναό πριν από την έναρξη της επίσημης πρεμιέρας της νέας ταινίας του Γιώργου Τσεμπερόπουλου «Ο Εχθρός Μου».

Ο Έκτορας Λυγίζος («Το Αγόρι Τρώει το Φαγητό του Πουλιού»), ο Γιάννης Παπαδόπουλος («Το Αγόρι Τρώει το Φαγητό του Πουλιού»)και η Μαρία Γεωργιάδου («Συγχαρητήρια στους Αισιόδοξους?») κέρδισαν τα βραβεία Σκηνοθεσίας, Ανδρικής Ερμηνείας και Γυναικείας Ερμηνείας αντίστοιχα. Η κριτική επιτροπή αποτελούνταν από τους Δημήτρη Πιατά (πρόεδρος), Μαρία Δρανδάκη, Μαρία Κατσουνάκη, Φοίβο Δεληβοριά και Δημήτρη Κουτσιαμπασάκο.

Το «Red Hulk» της Ασημίνας Προέδρου ήταν η μεγάλη νικήτρια ταινία του ελληνικού διαγωνιστικού τμήματος μικρού μήκους, κερδίζοντας το 1ο Βραβείο Καλύτερης Ταινίας και το χρηματικό έπαθλο των 2.000 ευρώ που το συνοδεύει, «για την καίρια και διεισδυτική απεικόνιση των ψυχολογικών διαδρομών, μεταπτώσεων και αδιεξόδων του κεντρικού ήρωα, ως ενός ανθρώπου χωρίς ιδιότητες, που οδηγείται σε μια από τις πιο σκοτεινές επιλογές της νεοελληνικής απόγνωσης». Η ταινία βραβεύθηκε πριν από λίγες μέρες και στο Φεστιβάλ της Δράμας, με τον Χρυσό Διόνυσο.

Απαντώντας σε προτροπή της περσινής κριτικής επιτροπής για αύξηση των βραβείων ούτως ώστε να ανταποκριθεί στο μεγάλο αριθμό ταινιών του τμήματος (73 ταινίες από πάνω από 200 συμμετοχές), το Φεστιβάλ θέσπισε δύο ακόμη βραβεία Καλύτερης Ταινίας.

Το δεύτερο βραβείο απονεμήθηκε στην ταινία «Στο Κατώφλι», της Αναστασίας Κρατίδη για «τη μινιμαλιστική της δύναμη, την ελλειπτικά ρεαλιστική αποτύπωση της αθέατης ελληνικής επαρχίας και για τη δύναμη της κεντρικής ηρωίδας στην υπόγεια διαδρομή της προς την αυτονομία» και το τρίτο βραβείο στην ταινία «Νικολέτα» της Σόνια Λίζα Κέντερμαν, «για την επιτυχημένη σύζευξη της κλασικής γραφής με το συναίσθημα, αφηγούμενη μια σκληρή ιστορία ενηλίκων μέσα από τα μάτια ενός παιδιού».

Το Βραβείο Σκηνοθεσίας κέρδισε η ταινία «Dead End» της Τώνιας Μισιαλή, την οποία η κριτική επιτροπή επαίνεσε για «τον ιδιαίτερα επιτυχημένο, ακριβή και διακριτικό τρόπο με τον οποίο ισορροπεί ανάμεσα στην κωμωδία και την τραγωδία, η ιστορία ενός ζευγαριού τρίτης ηλικίας που αντιμετωπίζει τους φόβους του τέλους».

Οι Ζήσης Κοκκινίδης και Ίωνας Παπασπύρου τιμήθηκαν για το σενάριό τους για την ταινία «Δεν Είμαι Τώρα Εδώ», μια ταινία «που αναγάγει σε τέχνη το προσωπικό και το τυχαίο, περιγράφοντας την αγωνία ενός ανθρώπου που προσπαθεί να σταματήσει το χρόνο».

Τέλος, η κριτική επιτροπή πήρε την πρωτοβουλία να απονείμει τρεις ειδικές μνείες, στις ταινίες «Lea» του Κωνσταντίνου Αντωνόπουλου, «Dust» του Θανάση Τσιμπίνη και «Boil» της Ήρας Ντίκα, «για την τόλμη να αναζητήσουν και να δοκιμάσουν διαφορετικούς τρόπους για ν’ αφηγηθούν ολοκληρωμένα τις ιστορίες τους».

Η Αντέλ που σκανδάλισε τις Κάννες δηλώνει: Η ταινία είναι για την αγάπη, όχι για το σεξ

«Πολύ δυνατή εμπειρία» χαρακτήρισε τα εξοντωτικά γυρίσματα και τις «καυτές» ερωτικές σκηνές

Λίγο μετά τις 15.00 έφτασε η 20χρονη Γαλλιδούλα, ελληνικής καταγωγής, Αντέλ Εξαρχόπουλος, στο Γαλλικό Ινστιτούτο, φορώντας μια διάφανη ροζ παλ μπλούζα και ένα λευκό σορτσάκι.

«Συγνώμη που θα σας απογοητεύσω, ξέρω μόνο το καλημερα!» είπε με νάζι, μπαίνοντας στην αίθουσα του Γαλλικού Ινστιτούτου, όπου ήρθε για να μιλήσει για τη βραβευμένη ταινία με Χρυσό Φοίνικα «Η ζωή της Αντέλ» του Αμπντελατίφ Κεσίς. Το ντροπαλό κορίτσι που μας μίλησε σε σπαστά ελληνικά είναι η πρωταγωνίστρια που σκανδάλισε το κοινό των Καννών με τις λεσβιακές και άκρως αποκαλυπτικές σκηνές της.

Για την ίδια το θέμα της ταινίας δεν είναι το σεξ αλλά μία ιστορία αγάπης: «Η ταινία είναι μία ιστορία αγάπης που μιλάει για μια συνάντηση που μπορεί να σου ανατρέψει τη ζωή. Αυτό που μας ενδιέφερε ήταν το συναίσθημα και όχι το σεξ. Δεν ήταν σκοπός μας να φτιάξουμε μία στρατευμένη ταινία. Mπορεί την ημέρα που βραβευτήκαμε, να ήταν η ημέρα της νομιμοποίησης των gay, αλλά αυτό ήταν τυχαίο. Εγώ κάνω κινηματογράφο για να μαθαίνω πράγματα. Αν τώρα η ταινία που κάνω επηρεάζει το κοινό, αυτό είναι καλό!».

Μιλώντας για την ταινία, δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί στον Αμπντελατίφ Κεσίς, τον σκηνοθέτη που, λίγο μετά τον θρίαμβο της ταινίας στις Κάννες, τον είχε κατηγορήσει για τυραννική συμπεριφορά κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων -ειδικά των ερωτικών σκηνών. Φαίνεται ότι πλέον τον έχει δικαιολογήσει, κάνοντας λόγο για έναν σκληρό, αλλά και πολύ καλό σκηνοθέτη.

«Νομίζω ότι είναι ένας καλλιτέχνης και όπως όλοι οι καλλιτέχνες, είναι πάντα ανικανοποίητος. Αυτά που είπαμε ήταν αλήθεια. Οι τεχνικοί που διαμαρτυρήθηκαν είπαν τη δική τους αλήθεια. Αλλά η αλήθεια ήταν ότι ήμασταν πάρα πολύ κουρασμένες και η εμπειρία ήταν πολύ δυνατή. Δεν λυπάμαι που έκανα την ταινία. Άλλωστε τα πιο δύσκολα γυρίσματα κάνουν τις καλύτερες ταινίες. Τον αγαπώ τον Κεσίς. Ήταν πολύ σκληρός όπως πολλοί καλοί σκηνοθέτες, όπως για παράδειγμα ο Χίτσκοκ» είπε.

'Οπως υποστηρίζει , ο Κεσίς είναι για εκείνη ένας δημιουργός που έχει όραμα και ξέρει τι θέλει. «Όταν επιλέχθηκα για την ταινία, στα γυρίσματα μου είπε διαβασε το σενάριο και ξέχασε το. Έτσι είναι ο Κεσίς, του αυτοσχεδιασμού. Στο πλατώ αν θες έχεις την ευχέρεια να σηκωθείς, να αλλάξεις τον τροπο παιξίματος, τη θέση και τη σειρά κινήσεων. Απλά σε ακολουθεί η κάμερα! Δεν του αρέσουν τα στημένα -δεν είχαμε κομμώτρια ή ενδυματολόγο- θέλει φυσικότητα! Να βγείς από τα ορια σου. Αυτό που ήθελε ήταν να ζούμε αυτό το πάθος, να πέσουν οι μάσκες,  να αγγίξει την ψυχή.Ξέρει που θέλει να πάει αλλά θέλει να τον οδηγούν- βάζει φως στα σκοτεινά μας ένστικτα αλλά όχι τυχαία. Όταν μιλάς μαζί του σε καταλαβαίνει και η εμπιστοσύνη ήταν σημαντική».

Η συζήτηση στη συνέχεια επικεντρώθηκε γύρω από τον ελληνικό κινηματογράφο με την 20χρονη ηθοποιό να λέει ότι αναζητά εκείνον τον Έλληνα δημιουργό που θα την συγκινίσει. Ωστόσο ξεχωρίζει τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο, τον Κώστα Γαβρά και τον Γιώργο Λάνθιμο.

Τέλος, αναφέρθηκε στην ελληνική της καταγωγή΅«Ο προπάππους μου ήταν Έλληνας μπόξερ και μετακόμισε στη Γαλλία. Οι γόνεις μου έρχονται συχνά στην Ελλάδα. Εγώ πρώτη φορά. Αλλά είμαι ακόμα νέα» είπε.

7 VIDEOS - Οι νέες ταινίες της εβδομάδας -26/9

Και ενώ οι Νύχτες Πρεμιέρας είναι σε εξέλιξη,  χώρο στη μεγάλη οθόνη διεκδικούν και μια ταινία τρόμου, ένα  δράμα, ένα ακριβές πορτρέτο της κατάστασης των γυναικών στη Σαουδική Αραβία, θέματα θρησκευτικής πίστης και Εκκλησίας - μέσα από την ιστορία μιας θρησκόληπτης γυναίκας, η  αστεία ιστορία ενός ερωτευμένου νιόπαντρου ζευγαριού, ένα σύγχρονο κωμικό παραμύθι και μια ασπρόμαυρη αισθηματική ταινία του 1941. 

Οι μηχανές προβολής δουλεύουν υπερωριακά και οι σινεφίλ έχουν τον γνωστό, ευχάριστο πονοκέφαλο της επιλογής.




«Το κάλεσμα»

Ο σκηνοθέτης των ταινιών «Σε βλέπω» και «Παγιδευμένη ψυχή», Τζέιμς Γουάν, εισχωρεί στο πλούσιο προσωπικό αρχείο των διεθνούς φήμης ερευνητών μεταφυσικών γεγονότων, Εντ και Λορέιν Γουόρεν και ανασύρει την πιο τρομακτική ιστορία της καριέρας τους. Βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα και με πρωταγωνιστές την - υποψήφια για Όσκαρ - Βέρα Φαρμίγκα  και τους Πάτρικ Γουίσλον, Λίλι Τέιλορ, Μακένζι Φόι, Τζόι Κινγκ και Ρον Λίβινγκστον, η ταινία τρόμου περιγράφει τη σκοτεινή περιπέτεια μιας οικογένειας, που η απομονωμένη της φάρμα στοιχειωνόταν από μια πανίσχυρη δαιμονική οντότητα. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της δημιουργίας της ταινίας, συνέβαιναν πολλά παράξενα πράγματα στους συντελεστές της.




«Ανάμεσα...»

Οι παραγωγοί των οσκαρικών «Μέσα από τις φλόγες» και «Ο εξαιρετικός κύριος Lazhar» επανέρχονται με μια δυνατή ιστορία πολέμου και αναζήτησης ταυτότητας. Με την  Αναΐς Μπαρμπό Λαβαλέ να υπογράφει τη σκηνοθεσία, το δράμα από τον Καναδά έκανε την πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ Τορόντο 2012 και απέσπασε Ειδική Μνεία και Βραβείο Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου FIPRESCI στο Φεστιβάλ Βερολίνου 2013. Με πρωταγωνιστές τους Εβελίν Μπροσού, Σαμπρίνα Ουαζανί, Σιβάλ Λεβί και Γιουσέφ Τζο Σουέιντ, μία νεαρή μαία μπαίνει σε μια βαθειά προσωπική περιπέτεια, καθώς έρχεται σε άμεση επαφή με τον πόλεμο και τα θύματά του.\




Το απαγορευμένο ποδήλατο

Σε μία χώρα, όπου έχει απαγορευθεί η λειτουργία κινηματογράφων εδώ και 30 χρόνια και απαγορεύεται στις γυναίκες να ψηφίζουν και να οδηγούν ακόμα και ποδήλατο, η σκηνοθέτις Χάιφα Αλ Μανσούρ πέτυχε ένα μεγάλο κατόρθωμα: αν και γυναίκα, δημιούργησε την πρώτη ταινία που γυρίστηκε στη Σαουδική Αραβία, η οποία απέσπασε και πολλές διεθνείς φεστιβαλικές διακρίσεις.

Με επίκεντρο την ιστορία της δωδεκάχρονης ηρωίδας, που στην προσπάθειά της να αποκτήσει ένα ποδήλατο, βρίσκει πολλά εμπόδια, με μεγαλύτερο το ότι στη χώρα της θεωρείται ανήθικο για ένα κορίτσι να κάνει ποδήλατο, η δημιουργός αυτού του δράματος επισημαίνει: «Είχε σημασία για μένα η ιστορία να παρουσιάζει ένα ακριβές πορτρέτο της κατάστασης των γυναικών στη Σαουδική Αραβία και οι χαρακτήρες να είναι πιστευτοί ως κανονικοί άνθρωποι, που καλούνται να ελιχθούν μέσα στο σύστημα με όποιον τρόπο μπορούν».




Ο παράδεισος της πίστης

Ο αυστριακός σκηνοθέτης Ούλριχ Ζάιντλ, έχοντας γίνει γνωστός για τις προκλητικές ταινίες του, παρουσιάζει το δεύτερο μέρος της τριλογίας, με τον σαρκαστικό τίτλο  «Παράδεισος», η οποία εξελίσσεται μέσα από τις ιστορίες τριών γυναικών από την ίδια οικογένεια. Έχοντας αποσπάσει το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Βενετίας 2012, αυτό το δράμα με τα έντονα στοιχεία μαύρου χιούμορ και πρωταγωνιστές τους Μαρία Χοφστάτερ, Ναμπίλ Σαλέχ, Ντάλια Μπαράνοβα, Ρενέ Ρουπνίκ και Ντάνιελ Χόεσλ - διερευνά θέματα θρησκευτικής πίστης και Εκκλησίας, μέσα από την ιστορία μιας θρησκόληπτης γυναίκας, που χρησιμοποιεί το σώμα της, για να εξιλεωθεί. Όμως, το σωματικό της βάσανο εμπεριέχει και λαγνεία.





Ένας χρόνος είναι αρκετός

Ο σεναριογράφος του «Borat», Νταν Μέιζερ, επανέρχεται υπογράφοντας και τη σκηνοθεσία της νέας του κωμωδίας, που περιστρέφεται γύρω από τον πρώτο χρόνο του έγγαμου βίου, μέσα από την ιστορία ενός ερωτευμένου νιόπαντρου ζευγαριού που, όμως, δεν πείθει κανέναν  - ούτε τις οικογένειές του, ούτε τους φίλους του, ούτε καν τον ιερέα που το πάντρεψε - ότι ο γάμος του θα κρατήσει. Πρωταγωνιστούν οι Άνα Φάρις, Ρόουζ Μπερν, Ρέιφ Σπολ, Σάιμον Μπέικερ, Τζέισον Φλέμινγκ, Μίνι Ντράιβερ, Στέφεν Μέρτσαντ και Ολίβια Κόλμαν.





Frances Ha

Με ένα σύγχρονο κωμικό παραμύθι, που συμμετείχε επίσημα στο Φεστιβάλ Βερολίνου, επιστρέφει ο - υποψήφιος για Όσκαρ - σκηνοθέτης και σεναριογράφος Νόα Μπάουμπαχ («Δεσμοί διαζυγίου»), ξεδιπλώνοντας - με ασπρόμαυρες εικόνες και πρωταγωνιστές τους Γκρέτα Γκέργουικ, Μίκι Σάμνερ και Άνταμ Ντράιβερ - την ιστορία μιας γυναίκας, που ρίχνεται με ορμή στα όνειρα της, ακόμα κι αν η πραγματικότητα της δείχνει εμφανώς να μην το κάνει.


Νύχτα γεμάτη έρωτα

Τα μεγάλα όνειρα ενός ζευγαριού δίνουν τη θέση τους σε μια ζωή γεμάτη από απροσδόκητη θλίψη και απρόσμενη χαρά, στην ασπρόμαυρη αισθηματική ταινία του 1941, σε σκηνοθεσία Τζορτζ Στίβενς, του οποίου η καριέρα εμπεριείχε δύο Όσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας και πολλά ακόμα βραβεία και υποψηφιότητες. Με την Αϊρίν Ντουν στο πλευρό του, ο Κάρι Γκραντ έλαβε γι’ αυτή την ταινία την πρώτη από τις δύο του υποψηφιότητες για Όσκαρ, το οποίο, όμως, δεν κέρδισε ποτέ, πράγμα που τον στενοχωρούσε  πολύ. Η δικαίωση ήρθε το 1970, όταν τιμήθηκε με Ειδικό Βραβείο Όσκαρ για την προσφορά του στον κινηματογράφο.

Ένα αγαπημένο ζευγάρι χάνει το αγέννητο μωρό του κατά τη διάρκεια ενός σεισμού, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αποκτήσει άλλα παιδιά. Η υιοθεσία ενός κοριτσιού του αλλάζει τη ζωή, μέχρι τη στιγμή που η μικρή πεθαίνει από μια ξαφνική ασθένεια. Αυτό οδηγεί τους δυστυχισμένους πια γονείς στα πρόθυρα του χωρισμού. Όμως, τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα…

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
naftemporiki.gr

Τρεις κυπριακές ταινίες βραβεύτηκαν στην Δράμα

Τρία βραβεία απέσπασε η Κύπρος στο 36ο Εθνικό Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας και το 19ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, ανάμεσα σε 40 ελληνικές ταινίες και 57 ξένες.

Ανακοίνωση από τις Πολιτιστικές Υπηρεσίες αναφέρει ότι οι ταινίες που βραβεύτηκαν είναι το «Dead End» της Τώνιας Μισιαλή, η οποία απέσπασε το 2ο Βραβείο Μυθοπλασίας «Αργυρός Διόνυσος», η ταινία «Άννα» του Σπύρου Χαραλάμπους, η οποία απέσπασε το βραβείο «Έλληνες του Κόσμου-Σωκράτης Δημητριάδης», και η ταινία «Σκιαμαχία» του Ντίνου Γρηγορίου, η οποία έλαβε Τιμητική Διάκριση για το μοντάζ.

Όλες οι ταινίες αποτελούν συμπαραγωγές με το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου, και έχουν χρηματοδοτηθεί στο πλαίσιο των Χρηματοδοτικών Προγραμμάτων για την Ενίσχυση Κινηματογραφικών Ταινιών.

Για την ταινία «Dead End» της Τώνιας Μισιαλή αναφέρεται ότι βραβεύτηκε για την τρυφερή ματιά, την ευρηματικότητα και την οικονομία των εκφραστικών μέσων ενώ το έργο «Άννα» του Σπύρου Χαραλάμπους βραβεύτηκε για την ανάδειξη ενός κοινωνικού θέματος με άρτια κινηματογραφική γραφή. Το τρίτο έργο βραβεύτηκε για το μοντάζ.

Και οι τέσσερις κυπριακές συμμετοχές απέσπασαν θετικότατες κριτικές και σχόλια τόσο από Έλληνες όσο και από ξένους κινηματογραφικούς παράγοντες, όπως κριτικούς, διευθυντές διεθνών φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους, καθώς και από Έλληνες και ξένους δημιουργούς που συμμετείχαν στο φετινό Φεστιβάλ Δράμας.

Στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι «με τη συμπερίληψη τεσσάρων ταινιών στο διαγωνιστικό τμήμα, αλλά και την επιβράβευση τριών Κύπριων σκηνοθετών στο φετινό φεστιβάλ Δράμας 2013, επιβεβαιώνεται για ακόμη μια φορά ότι ο κυπριακός κινηματογράφος ανθεί και ότι οι κυπριακές κινηματογραφικές παραγωγές συνεχίζουν να τιμούν επάξια τη χώρα μας, πέραν των συνόρων της Κύπρου».

Σημειώνεται από τις Πολιτιστικές Υπηρεσίες ότι, στις 3 Οκτωβρίου 2013, η ταινία μεγάλου μήκους του Κυριάκου Τοφαρίδη «Οικόπεδο 12» θα ξεκινήσει να προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες, ενώ, από την 1η Νοεμβρίου 2013, θα προβάλλεται και στην Κύπρο. Η ταινία είναι υποψήφια για τα βραβεία της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Περί τα μέσα Νοεμβρίου, θα ξεκινήσει τις προβολές της στην Κύπρο και η ταινία του Ανδρέα Πάντζη «Η χαρά και η Θλίψη του Σώματος».

Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης κοιτάει... Αργεντινή!

Και ενώ οι Νύχτες Πρεμιέρας ολοκληρώνονται αυτό το Σαββατοκύριακο, πλησιάζει το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης το οποίο εγκαινιάζεται στις 1 Νοέμβρη και φέτος θα αφιερώσει ένα μέρος του προγράμματος του στην χώρα της Αργεντινής.

Το 54ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, πραγματοποιεί αφιέρωμα στο Σύγχρονο Αργεντίνικο Κινηματογράφο αποκαλύπτοντας την πολύμορφη εικονογραφία μιας χώρας που χαράζει την πορεία της στη δίνη των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων. Καθώς αλλάζει το πρόσωπο της Αργεντινής, οι κινηματογραφιστές της εστιάζουν στο ανθρώπινο στοιχείο, απαλλαγμένο από τους μύθους του παρελθόντος. Ταξικές διαφορές, σύγκρουση γενεών, νέοι σε αδιέξοδο, θέματα ταυτότητας και επιστροφή στη φύση, κυριαρχούν στις ταινίες που συνθέτουν το αφιέρωμα.

Οι ταινίες

Η έννοια της ιδιοκτησίας σκιαγραφείται  στην ταινία Los Duenos (Ειδική μνεία στην Εβδομάδα Κριτικής του Φεστιβάλ Καννών 2013) των Αγκουστίν Τοσκάνο και Εζεκιέλ Ραντούσκι.  Η οικογένεια του Σέρτζιο εργάζεται στις εκτάσεις ενός μεγαλοκτηματία στην αργεντινική επαρχία. Όταν οι ιδιοκτήτες απουσιάζουν, οι υπηρέτες οικειοποιούνται το σπίτι των αφεντικών, ‘κλέβοντας’ πρόσκαιρα τις ζωές τους. Το πνεύμα του Μολιέρου όπως σκωπτικά σχολιάζει τις σχέσεις των τάξεων, είναι παρόν σ’ αυτή την ταινία που επιλέγει ως φόντο μια λιγότερο γνωστή πλευρά της Αργεντινής: Τη ζωή εκτός πόλεων. Στοιχεία από φάρσα και δράμα συνδυάζονται με δεξιοτεχνία πλέκοντας μια ιστορία τόσο σύγχρονη όσο και διαχρονική.

Στο φιλμ La Paz του Σαντιάγκο Λόσα, ο ήρωας, ένας νέος μεγαλοαστικής τάξης με ψυχιατρικά προβλήματα, αναζητά την «ειρήνη» του τίτλου. Ύστερα από έναν σύντομο εγκλεισμό σε κλινική, ο Λίσο επιστρέφει στην ασφυκτική περιποίηση της οικογένειάς του: Στη λατρεία της μητέρας του, τις στερεοτυπικές διδαχές του πατέρα του, στην αδιέξοδη ερωτική του ζωή. Το διαταραγμένο μυαλό του ψάχνει απεγνωσμένα τη γαλήνη, όμως οι υλικές ανέσεις  και οι ανούσιες διαφυγές που του προσφέρονται χτίζουν ολόγυρά του μια αποπνικτική φυλακή. Από την αντιδιαστολή του πνιγηρού εσωτερικού κόσμου του ήρωα με την προνομιακή πραγματικότητά του, προκύπτει το δράμα, η κορύφωση και εν τέλει η κάθαρση / λύση.

Ο Μάρκο Μπέργκερ υπογράφει το βραδυφλεγές δράμα Hawaii. Στην τρίτη του μεγάλου μήκους ταινία (μετά το Plan B και το El Reloj), ο αργεντινός δημιουργός χτίζει μια ερωτική ιστορία από το μηδέν. Δυο νέοι άντρες συναντώνται τυχαία μετά από χρόνια. Ο Εουχένιο μένει στο εξοχικό σπίτι του θείου του για το καλοκαίρι με σκοπό να ολοκληρώσει το μυθιστόρημά του. Ο Μαρτίν, άστεγος και άνεργος επιστρέφει στα πάτρια εδάφη, αναζητώντας στέγη και δουλειά. Ο Εουχένιο του προσφέρει διέξοδο, προτείνοντάς του κάποιες εργασίες στο σπίτι. Αυτή η συνύπαρξη γεννά τη φιλία και πολύ σύντομα τον πόθο. Μέσα από την εξέλιξη μιας σχέσης, ο Μπέργκερ αφηγείται μια αρχέτυπη ιστορία ταξικής διαφοράς και ήθους, μια δυναμική εξίσωση που ενορχηστρώνεται με μαεστρία και κορυφώνεται με σασπένς και  ανθρώπινη ευαισθησία.

Οι ερωτικές σχέσεις  και οι λεπτές ισορροπίες και αποχρώσεις τους πρωταγωνιστούν στην ταινία Viola του Ματίας Πινιέιρο. Μια ταινία, σύντομη σε διάρκεια (μόλις 65 λεπτά), πλούσια σε εκφράσεις, διάλογο και ένταση, εστιάζει σε μια ομάδα νέων γυναικών που ανήκουν στη καλλιτεχνική ζωή του Μπουένος Άιρες. Η αίσθηση πειραματισμού διαπνέει την τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του Πινιέιρο: Οι ηρωίδες του κάνουν πρόβες προετοιμάζοντας τη Δωδέκατη νύχτα του Σέξπιρ και ταυτόχρονα, εκτός σκηνής, γράφουν τις προσωπικές τους ιστορίες. Ζωή και τέχνη στήνουν το διαλογικό γαϊτανάκι του σκηνοθέτη, με τα ποιητικά σεξπιρικά κείμενα να  εναλλάσσονται με φυσικούς διαλόγους, συχνά επηρεάζοντας το ένα το άλλο.

Με πειραματική διάθεση  χτίζει την ιστορία του και  ο Λεονάρντο Μπρεζίτσκι στο Noche. Ο δημιουργός αντλεί την πρώτη ύλη του από τη φύση, το θάνατο, τη ζωή, αλλά και τον ήχο. Ο ήχος πρωταγωνιστεί μέσα από διαφορετικές εκδοχές: Είναι ο φυσικός ήχος, ο τεχνητός που δημιουργείται μέσα σε ένα εργαστήριο, αλλά και ο απόηχος των φωνών που χάθηκαν. Η Μεγάλη ανατριχίλα του Λόρενς Κάσνταν έρχεται στο νου, καθώς ο Μπρεζίτσκι αφηγείται την ιστορία μιας παρέας νέων ανθρώπων που συγκεντρώνονται σε ένα αγροτικό σπίτι, για να τιμήσουν τη μνήμη ενός φίλου τους που αυτοκτόνησε. Η απουσία / παρουσία του αγαπημένου τους προσώπου είναι έντονη, όπως ευκρινείς είναι και οι παρατηρήσεις του σκηνοθέτη που σχετίζονται με την ύπαρξη του ανθρώπου και τα αποτυπώματα που αφήνει πίσω του.

Η ταινία Leones της Χασμίν Λόπες, με ήρωες πέντε νέους που περιφέρονται στο δάσος, λειτουργεί ως μεταφορά. Η αφηγηματική σύμβαση της σκηνοθέτιδας καταργεί τις έννοιες του χρόνου και του χώρου όπως τις γνωρίζουμε. Οι νέοι μιλούν μεταξύ τους αλλά δεν κατανοούν ο ένας τον άλλον. Κινούνται σε έναν φανταστικό λαβύρινθο, παίζουν με τις λέξεις, μέχρι που η Ιζαμπέλ, αντιλαμβάνεται πως κάτι δεν πάει καλά. Το ενδιαφέρον στοιχείο της δημιουργού είναι ο τρόπος με τον οποίον χειρίζεται την κάμερα.  Λίγο μετά την έναρξη της αφήγησης, η κάμερα παίρνει ζωή, σα να αυτονομείται, σα να είναι ένα ακόμη πρόσωπο που ακολουθεί μια πορεία, παράλληλη με αυτή των ηρώων.

Στο Deshora η Μπάρμπαρα Σαρασόλα – Ντέι, με φόντο μια φυτεία καπνού στη βορειοδυτική Αργεντινή, παρατηρεί τον τρόπο με τον οποίο ένα τρίτο πρόσωπο διαταράσσει την καθημερινότητα ενός ζευγαριού. Ο Ερνέστο και η Ελένα, είναι ένα πολυκαιρισμένο ζευγάρι που προσπαθεί να κάνει παιδί. Μαζί τους θα μείνει ο Χοακίν, ο νεαρός ξάδερφος της Ελένα ο οποίος προσπαθεί να απεξαρτηθεί από τα ναρκωτικά. Καταπιεσμένα πάθη οδηγούν τους ήρωες σε απρόβλεπτες συμπεριφορές, με τη δημιουργό να διεισδύει στο οικογενειακό κύτταρο, προκαλώντας τις ισορροπίες του.

Το πλήρες πρόγραμμα του αφιερώματος στο Σύγχρονο Αργεντίνικο Κινηματογράφο θα ανακοινωθεί σύντομα.


Το αφιέρωμα χρηματοδοτείται μεταξύ άλλων δράσεων  του 54ου ΦΚΘ από την Ευρωπαϊκή Ένωση - Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, στο πλαίσιο του ΠΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας 2007-2013. 

"Micro μ Festival" και στα Χανιά

ΣΤΙΣ 5 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Τα Χανιά και η Πτολεμαΐδα προστίθενται στις πόλεις (Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Ρόδο) που θα συνδεθούν ζωντανά εκμηδενίζοντας τις αποστάσεις για μία μόνο ημέρα, στις 5 Οκτωβρίου, για να συμμετάσχουν στις δράσεις του 3ου 'Micro μ Festival' και να ψηφίσουν την 'αγαπημένη' τους ταινία.

To 'Micro μ Festival', όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση του 'Studio Οξω Νου', είναι ένα ελληνικό διαγωνιστικό φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους, το οποίο πραγματοποιείται κάθε φθινόπωρο σε διαφορετικές πόλεις της Ελλάδας.

Το φεστιβάλ στηρίζει την ιδιαιτερότητά του στην ταυτόχρονη προβολή 15 ταινιών μικρού μήκους, οι οποίες τίθενται σε ψηφοφορία του κοινού σε όλες τις πόλεις ταυτόχρονα την ίδια ημέρα και ώρα. Μέσα από ζωντανές συνδέσεις μεταξύ των πόλεων ανακοινώνεται η 'αγαπημένη' ταινία του 'Micro μ Festival' για την τρέχουσα χρονιά.

Στα Χανιά το φεστιβάλ θα φιλοξενηθεί στο 'Studio Οξω Νου', στα Ταμπακαριά. Ωρα έναρξης 8.30 μ.μ. (Οι πόρτες θα ανοίξουν στις 7.30 μ.μ.). Είσοδος: 6 ευρώ.

Τις παράλληλες εκδηλώσεις σε κάθε πόλη θα ακολουθήσουν πάρτι και άλλα αυτοσχέδια δρώμενα, αφού η ιδέα πίσω από το φεστιβάλ είναι μια μεγάλη βραδιά - γιορτή του κινηματογράφου που στόχο έχει να φέρει και πάλι κοντά ανθρώπους που τον αγαπούν σε όλη την επικράτεια.

Οι 15 ταινίες που θα συμμετάσχουν φέτος στο 3ο Micro μ Festival είναι οι εξής:
 ΓΗΣ ΜΑΔΙΑΜ, του Δ. Νάκου.
 ΗΛΙΟΣ & ΒΟΡΙΑΣ, του Θ. Νεοφώτιστου.
 ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΟΔΗΓΗΣΗΣ, του Β. Καλαμάκη.
 Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΣΤΟ ΓΚΥΖΗ, της Α. Μπάστα.
 ΠΙΓΚΟΥΙΝΟΙ, του Δ. Ζάχου.
 ΤΟ ΚΟΛΙΕ, του Κινημ. Εργ. Δήμου Ιλίου.
 ΤΟ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ ΕΝΟΣ ΛΗΣΤΗ, του Μ. Φελάνη.
 ΤΟ ΣΠΙΤΑΚΙ ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ, της Ζ. Υφαντίδου.
 ΤΣΕΛΣΙ - ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ, του Α. Χαντζή.
 BΟΥ STORY, του Θ. Αγγελόπουλου.
 BUTTERFLY, του Χ. Γιουλάτου.
 EIGHT MINUTE DEADLINE, των Ζ. & Π. Παπαδόπουλου.
 FAMILY THRILL, του Δ. Στρατάκη.
 HIDDEN LIFE, του Δ. Γκότση.
 TRAVEL EXPRESS, της Ν. Ξύδη.

O Τώνης Λυκουρέσης νέος πρόεδρος στο Κέντρο Κινηματογράφου

Ενα όνομα που ενώνει τον χώρο του κινηματογράφου και χαίρει μεγάλου σεβασμού έρχεται να πληρώσει τη θέση που άφησε πίσω του ο Γιώργος Παπαλιός – ιστορικό πρόσωπο του κινηματογράφου και πατέρας του νέου κύματος διεθνώς διακεκριμένων σκηνοθετών: Πρόκειται για τον σκηνοθέτη Τώνη Λυκουρέση.

Αντιπρόεδρος τοποθετείται η παραγωγός Φοίβη Αγγελοπούλου, ενώ ο συγγραφέας και σεναριογράφος Πέτρος Μάρκαρης θα είναι μέλος του ΔΣ του ΕΚΚ. Και οι δύο είχαν βέβαια ξεχωριστή σχέση με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο ( η πρώτη σύζυγος και στενότατη συνεργάτης και συνοδοιπόρος, ο δεύτερος με συνεργασία στο σενάριο αρκετών ταινιών του).

Η υπόλοιπη σύνθεση του ΔΣ παραμένει ως έχει και τα καθήκοντα του γενικού διευθυντή του ΕΚΚ θα εξακολουθήσει να ασκεί ο Γρηγόρης Καραντινάκης.

«Η διοίκηση του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου υπό τη νέα της σύνθεση κάνει ένα νέο ξεκίνημα. Ο ελληνικός κινηματογράφος διανύει μια περίοδο κατά την οποία οι οικονομικοί πόροι είναι λίγοι. Και όμως, οι ελπίδες είναι πολλές. Αυτό οφείλεται στο ταλέντο, το πείσμα, τη φαντασία, τη δημιουργικότητα και τη σκληρή δουλειά όλων των ανθρώπων του χώρου. Να στηρίξουμε μαζί τη νέα προσπάθεια. Το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού είναι έτοιμο να ακούσει όλους και να συνεργαστεί με όλους για το καλύτερο» δήλωσε ο υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Πάνος Παναγιωτόπουλος.

Πρώτο Βραβείο για το «Red Hulk» στη Δράμα

Μια από τις ταινίες που είχαν ξεχωρίσει από την αρχή στο φετινό διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ ήταν αυτή που έφυγε από την Δράμα με τον Χρυσό Διόνυσο, αλλά και με τα βραβεία Ανδρικής Ερμηνείας και Ελλήνων Κινηματογραφιστών. 

Το «Red Hulk» (φωτό) της Ασημίνας Προέδρου ένα διεισδυτικό πορτραίτο πάνω στην συγκρότηση της ταυτότητας του Έλληνα νεοναζί, που μέσα στην σύντομη διάρκειά του ζουμάρει στο κοινωνικό περιβάλλον, τα αδιέξοδα, τον φετιχισμό της βίας και την ανασφάλεια που εκκολάπτουν το αυγό του φιδιού στην Ελλάδα του σήμερα. Η Προέδρου κατάφερε να σπάσει παρωχημένα σκηνοθετικά ταμπού, σκηνοθετώντας με ζώσα κινηματογραφική ένταση ένα υποτιθέμενα «αντρικό θέμα».

Το δεύτερο βραβείο Αργυρός Διόνυσος που απονεμήθηκε στην εξαντλητικής -σχεδόν δυομισάωρης(!)- διάρκειας τελετή λήξης που έγινε το Σάββατο βράδυ 21/9 στο κομψό Ωδείο της Δράμας πήγε στο κυπριακό «Dead End» της Τώνιας Μίσιαλη, ένα ευφυές και κινηματογραφικά άρτιο σχόλιο πάνω στις αντιφάσεις της κοινωνίας της Μεγαλονήσου, γεμάτο χιούμορ, αλληγορική διάθεση και δραματικά διαλείμματα. Οι διακρίσεις για το «Dead End», αλλά και για το πολυεπίπεδο δράμα «Άννα» του Σπύρου Χαραλάμπους (Βραβείο «Έλληνες του Κόσμου-Σωκράτης Δημητριάδης») επικύρωσαν την ανοδική πορεία που βρίσκεται το κυπριακό σινεμά, κάτι που είδαμε ξεκάθαρα στις αίθουσες της Δράμας φέτος.

Τρία βραβεία, αυτά του πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη, Φωτογραφίας και Σχεδιασμού Ήχου κέρδισε η «Συνθήκη 10/60» του Άκη Πολύζου, μιας ταινίας επιστημονικής φαντασίας που ξεχώρισε για τις τεχνικές του αρετές, αλλά προβλημάτισε με την περίπλοκη αφήγησή του. Δυο ακόμη ταινίες γυναικών σκηνοθετών έφυγαν από την Δράμα δικαίως με βραβεία: Το μετεμφυλιακό δράμα «Νικολέτα» της Σόνια Λίζα Κέντερμαν και η «Γεννήτρια» της Νικολέτας Λεούση που περιγράφει τον θάνατο του εμποράκου στην μνημονιακή Ελλάδα. Πάντως, η απονομή των βραβείων απέπνευσε και φέτος μια γενικότερη αίσθηση δικαίου, με τις ταινίες που κέρδισαν τις εντυπώσεις στις αίθουσες να είναι και αυτές που διακρίθηκαν στην βορειοελλαδίτικη πόλη. Επίσης, αυτό που γέμισε με ελπίδες τον κινηματογραφικό κόσμο που βρέθηκε στην Δράμα είναι ότι μια καινούργια γενιά σκηνοθετών και κυρίως σκηνοθετριών προσπαθεί να κάνει κοινωνικό σινεμά, ξεφεύγοντας από το μοτίβο της ελληνικής οικογένειας που μονοπωλεί τον σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο. Αναλυτικά τα βραβεία του ελληνικού τμήματος του φεστιβάλ είναι τα εξής.                      

Χρυσός Διόνυσος - 1ο Βραβείο Μυθοπλασίας: «Red Hulk» της Ασημίνας Προέδρου

Αργυρός Διόνυσος - 2 ο Βραβείο Μυθοπλασίας: «Dead End» της Τώνιας Μίσιαλη

Βραβείο «Έλληνες του Κόσμου-Σωκράτης Δημητριάδης»: « Άννα» του Σπύρου Χαραλάμπους

Βραβείο Σπουδαστικής ταινίας: «Νικολέτα»  στην  Σόνια Λίζα Κέντερμαν

Βραβείο «Τώνια Μαρκετάκη» για την καλύτερη ταινία “Κοινωνικού Προβληματισμού”: «Pieta» του  Αλέξανδρου Τσαντίλα

Ειδικό βραβείο «Ντίνος Κατσουρίδης»  για Πρωτοεμφανιζόμενο σκηνοθέτη: «Συνθήκη 10/60»» του Άκη Πολύζου

Τιμητική Διάκριση Φωτογραφίας: «Συνθήκη 10/60»  του Άκη Πολύζου

Τιμητική Διάκριση Σεναρίου: Γιώργος Τελτζίδης για την  «Γεννήτρια»

Τιμητική Διάκριση Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας: Μυρτώ Παπούλια για τo «Στο κατώφλι» της Αναστασίας Κρατίδη.

Τιμητική Διάκριση Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας: Φρίξος Προέδρος για την ερμηνεία του στην ταινία “Red Hulk” της Ασημίνας Προέδρου

Τιμητική Διάκριση Μοντάζ: Ντίνο Γρηγορίου για το Μοντάζ της ταινίας «Σκιαμαχία»

Τιμητική Διάκριση Ήχου: Χρήστος Παπαδόπουλος για την ταινία «Μαθήματα Οδήγησης» του  Βασίλη Καλαμάκη

Τιμητική Διάκριση Σκηνικών- Κοστουμιών: Francois Schuiten και Δήμητρα Παναγιωτοπούλου για την ταινία «Memory Reloaded» των Πάνου Παππά και Δέσποινας Χαραλάμπους

Τιμητική Διάκριση  Πρωτότυπης Μουσικής: Νίκος Πλατύραχος για την μουσική της ταινίας «Εθελοντές» του Θοδωρή Βουρνά

Τιμητική Διάκριση Σχεδιασμού Ήχο: Άρης Λουζιώτης και Αλέξανδρο Σιδηρόπουλο για την ταινία «Συνθήκη 10/60» σε σκηνοθεσία του Άκη Πολύζου

Ειδικό Βραβείο: «Δεν Eίμαι Tώρα Eδώ » των Ζήση Κοκκινίδη και Ίωνα Παπασπύρου

Εύφημο Μνεία: «Travel Express»  της  Νατάσας Ξύδη και   «Counting Happiness » της  Βενετίας Ευρυπιώτου

Βραβείο Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου: «Γεννήτρια» της Νικολέτας Λεούση

Βραβείο Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας: «Νικολέτα» της Σόνιας Λίζα Κέντερμαν

Βραβείο Ένωσης Ελλήνων Κινηματογραφιστών: στις ταινίες Χριστίνα Μουμούρη («Red Hulk»), Νίκο Θωμά («Ωραίο Το Μουστάκι Σου Giorgio») και Πέτρο Νούσια («Άνευ»).

Το μεγάλο βραβείο του Διεθνούς τμήματος απονεμήθηκε στο πολωνικό  «All Soul’s Day», της Αλεξάντρα Τερπίνσκα 

Αλέξανδρος Αβρανάς στα «ΝΕΑ»: Να παίρνεις θέση, να ψηφίζεις, να συμμετέχεις, να τολμάς!

Ο Αλέξανδρος Αβρανάς λίγο μετά τη βράβευσή του

Του είχε χαλάσει η μοτοσικλέτα και ήρθε με τα πόδια. Σε ένα καφέ στο Παγκράτι. Δίπλα τα ζευγαράκια ξεκαρδίζονταν, τα αυτοκίνητα γκάζωναν και εμείς για να ακουγόμαστε έπρεπε να μιλάμε δυνατά ο ένας κοντά στο αυτί του άλλου. Φορούσε μαύρα όπως και την ημέρα της βράβευσης, είχε το ίδιο μαλλί βέβαια αλλά η αμηχανία είχε φύγει από το χαμόγελό του.

Αργυρός Λέοντας σκηνοθεσίας στο 70ό Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Βενετίας, βραβείο καλύτερου ηθοποιού στον πρωταγωνιστή της ταινίας του Θέμη Πάνου, βραβείο FEDEORA από τους κριτικούς και το νεανικό βραβείο Arca. Σπουδαία συγκομιδή! Παρ’ όλα αυτά, δεν ήξερα ποιον θα συναντήσω. Δεν ήξερα δηλαδή αν ήταν ένας ψωνισμένος που έκανε ταινίες με τα λεφτά του μπαμπά ή ένας αγοραφοβικός καλλιτέχνης με μισές κουβέντες και αυτές αγγλικές.
Από τα πρώτα λεπτά αναθάρρησα. Μιλούσε καθαρά, χωρίς περικοκλάδες. Ξεκινήσαμε από τα παιδικά του χρόνια στη Λάρισα – εκεί γεννήθηκε το 1977 –, περάσαμε στις γκρίζες ημέρες που ζούμε, στις αρετές και στα ελαττώματά μας και καταλήξαμε να συζητάμε για την κάμερα που χρησιμοποίησε στα γυρίσματα. Την επόμενη ημέρα έγινε το μαχαίρωμα στο Κερατσίνι. Στο τηλέφωνο ήταν αποσβολωμένος. «Δεν το χωράει ο νους μου. Τι άλλο θα συμβεί για να ξυπνήσουμε;».

Τον Παύλο Φύσσα, το παλικάρι που σκότωσαν ύπουλα, δεν το ήξερε. Είχε γνωρίσει όμως αρκετούς μετανάστες που έχουν ζήσει τη βία και το κυνηγητό στα στενά... Το 2010, τότε που γύριζε το «HomeMade», ένα ντοκιμαντέρ γι’ αυτούς που ζουν «εκτός των τειχών». Πότε κάνει πρεμιέρα η «Miss Violence»; ρώτησα προσπαθώντας να τον γυρίσω στα δικά του. «Πρεμιέρα; 7 Νοεμβρίου στους κινηματογράφους».

Βερολινέζος, έχω μάθει.

Το 2000 πήγα για 6 μήνες για Erasmus και έμεινα 7 χρόνια. Εγκατέλειψα δηλαδή την Καλών Τεχνών της Αθήνας για την Καλών Τεχνών του Βερολίνου. Εκεί έχει 10 τμήματα. Αρχιτεκτονική, μουσική, σινεμά, όλα στην Καλών Τεχνών είναι.

Ωραία η ζωή στο Βερολίνο;
Βαρύς χειμώνας, δύσκολος κόσμος, αλλά έχει και κάτι το πολύ γοητευτικό.

Πώς αντιμετώπιζαν τους Ελληνες το 2000;

Μας είχαν μια μεγάλη συμπάθεια. Βέβαια δεν είμαι σίγουρος ότι πάντα καταλάβαιναν τι είμαι. Δηλαδή είτε τους έλεγες «είμαι Ιταλός» είτε «είμαι Eλληνας», αυτοί σου έλεγαν «θάλασσα, πίτα, γύρος». Και έδειχναν μια υπεροψία και έναν σνομπισμό κάποιες φορές. Και το 2000 ήταν ακόμη πολύ σοβινιστές.

Αγαπούν τις τέχνες όμως.
Τις αγαπούν και κάποια στιγμή συνειδητοποίησαν ότι μπορούν να το κάνουν και επιχείρηση. Οπως το έκαναν και οι Αγγλοι πιο πριν. Εδωσαν πολλά λεφτά, έφεραν σπουδαίους καθηγητές και εδραίωσαν τα πανεπιστήμιά τους.

Είχες γερμανούς φίλους;

Μόνο Γερμανούς. Γι' αυτό έμαθα και τη γλώσσα σε έξι μήνες.

Μια φορά ένας Γερμανός μου είχε πει ότι «οι Ελληνες είναι Τούρκοι που νομίζουν ότι είναι Ιταλοί».

Αυτό το λένε συνήθως οι Τούρκοι.

Παρέα με Τούρκους έκανες;
Οι Τούρκοι, παραδόξως, στο Βερολίνο ήταν λίγο αρνητικοί με τους Ελληνες. Οσες φορές έτυχε να βρεθώ μαζί τους σε παρέες έβγαζαν ένα κόμπλεξ.

Πόσα λεφτά σού στοίχισε η «Miss Violence»;
Λίγα. Οι παραγωγοί λένε είναι κάτω από ένα. Για τους έξω είναι τα λεφτά του κέτερινγκ, τα λεφτά που δίνουν για τους σοφέρ των πρωταγωνιστών.

Ποιος έδωσε τα λεφτά;

Λεφτά έδωσε μόνο ο Χρήστος Κωνσταντακόπουλος.

Πώς τον βρήκες;

Από το Ιντερνετ.

Εστειλες e-mail δηλαδή;

Οχι, πήρα τηλέφωνο, το σήκωσε μια γραμματέας, λέω «καλημέρα, θέλω ένα ραντεβού με τον παραγωγό». Μου λέει «μπορείτε την άλλη εβδομάδα;». Λέω «βεβαίως». Πήγα, μιλήσαμε, μου λέει «θα διαβάσω το σενάριο», του έδωσα και κάποιες μικρού μήκους, ένα ντοκιμαντέρ, μία μεγάλου μήκους, τα είδε και με πήρε το βράδυ και μου λέει «προχωράμε».

Αν βγάλει λεφτά η ταινία θα τα πάρει όλα ο παραγωγός;

Θα πάρει αυτά που έβαλε. Δεν θα τα πάρει όλα. Είναι πολύ αξιοπρεπής άνθρωπος. Αγαπάει το σινεμά, δεν είναι το λαμόγιο που λέει «τζογάρω μήπως βγάλω λεφτά».

Η ταινία είναι γυρισμένη στην Αθήνα;

Γλυφάδα, Νέο Φάληρο, αλλά όλα Αθήνα. Ξεκινήσαμε 3 Σεπτεμβρίου, πριν από έναν χρόνο, και το τελευταίο γύρισμα ήταν 7 Γενάρη. Είχαμε σταματήσει και κάποια στιγμή γιατί τα παιδάκια που έπαιζαν στην ταινία είχαν σχολείο.

Στιγμιότυπο από τα γυρίσματα της βραβευμένης ταινίας του «Miss Violence». Η συγκεκριμένη σκηνή είναι γυρισμένη στο Αστυνομικό Τμήμα Καλλιθέας

Πόσο διαρκεί;

99 λεπτά μαζί με τους τίτλους τέλους.

Α, δεν είσαι της σχολής των «μεγάλων» ταινιών.

Οχι, δεν μ' αρέσει. Πρέπει να σεβαστείς και τον χρόνο του θεατή. Νομίζω ότι μια ταινία από 90 έως 120 λεπτά είναι μια χαρά. Το πρώτο cut ήταν 2 ώρες και 40 λεπτά, το είδα και σε μια νύχτα το έκανα 100 λεπτά.

Και τη στέλνεις στη Βενετία.

Το Κέντρο Κινηματογράφου τη στέλνει τον Μάιο, μαζί με άλλες πολλές ταινίες, στο Φεστιβάλ των Καννών. Δεν την παίρνουν αλλά στη Βενετία ενθουσιάζονται και την αγαπάνε. Τα υπόλοιπα τα ξέρεις. Φεύγουμε με 4 βραβεία, 2 παράλληλα και 2 βασικά.

Ποιος σου είπε πρώτος για το βραβείο;

Κανένας. Από τον Μπερτολούτσι το άκουσα.

Δεν σε είχαν ειδοποιήσει;

Οχι. Για τον ηθοποιό κάτι είχαμε υποψιαστεί, γιατί ζήτησαν να έρθει πίσω, αλλά το σκηνοθεσίας δεν το ξέραμε. Μέχρι την ώρα που είπε ο Μπερτολούτσι ότι «το βραβείο σκηνοθεσίας πάει στον Αλέξανδρο Αβρανά». Μη με ρωτήσεις τι αισθάνθηκα, ούτε θυμάμαι. Δηλαδή δεν το πίστεψα. Γιατί είναι και δύσκολο να πάρεις δύο βραβεία. Εχει γίνει, νομίζω, τρεις φορές στα 70 χρόνια του Φεστιβάλ.

Σε πόσες χώρες θα βγει η ταινία;

Τον Νοέμβριο θα παιχτεί σε Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία - μεταγλωττισμένη βέβαια. Είναι μια ιστορία που δεν μ' αρέσει, αλλά τι να κάνω; Στη Γερμανία άλλωστε έχουν πάνω από 2 εκατομμύρια αναλφάβητους.

Πόσο καπνίζεις;

Δυο-τρία πακέτα. Είμαι και υπερκινητικό παιδί, δεν μπορώ να κάτσω ήσυχος.

Πίνεις κιόλας;
Οχι, δεν πίνω γιατί έχω έλκος.

Πάντα ήσουν υπερκινητικός;

Από μικρός. Δηλαδή έβλεπα το κόκκινο για τους πεζούς και έκανα στροφές γύρω απ' το φανάρι μέχρι ν' ανάψει πράσινο.

Οι γονείς σου τι ήθελαν για σένα;

Να γίνω αρχιτέκτονας και να αναλάβω την τεχνική εταιρεία που είχε ο πατέρας μου με τα δύο του αδέλφια. Αλλά εγώ δε μπορούσα να μπω σε αυτή τη ρουτίνα.

Στη Λάρισα μεγάλωσες;

Μέχρι τα 17 μου.

Κινηματογράφο έβλεπες;

Εβλεπα τους κλασικούς, Παζολίνι, Φασμπίντερ, αλλά και πολύ αμερικάνικο και σίριαλ αμερικάνικα. Η Λάρισα δεν είχε και πολλές επιλογές. Πήγαινα στο Θεσσαλικό Θέατρο, Αννα Βαγενά, Κώστας Τσιάνος. Και άκουγα πανκ, από Sex Pistols μέχρι ό,τι μπορείς να φανταστείς. Ηταν η αντίδρασή μου απέναντι στα ελληνάδικα κι όλα αυτά που ποτέ δεν τα συμπάθησα.

Το σενάριό της «Miss Violence» έχεις πει ότι είναι πραγματικό;

Ημουν στο Βερολίνο το 2010 και άκουσα από έναν γάλλο casting director ότι ένα κοριτσάκι αυτοκτόνησε. Σοκαρίστηκα. Μετά είδα ότι αυτοκτονούν παιδιά 6, 7, 8 χρόνων και λέω «μα τι έχουν δει αυτά τα παιδιά και αυτοκτονούν;». Και έτσι έγραψα αυτό το σενάριο και ταυτόχρονα έψαχνα και για χρήματα. Αλλά μετά τα βραβεία που είχα πάρει στη Θεσσαλονίκη με την πρώτη ταινία υπήρχε ένα αρνητικό κλίμα απέναντί μου.

Αρνητικό από ποιους;

Από κάποιους που δεν ήθελαν να υπάρχω. Αλλά δεν θέλω να ανοίξουμε αυτή την κουβέντα. Ο ελληνικός κινηματογράφος είναι γεμάτος μικροσυμφέροντα. Πάντως τα νέα παιδιά φαίνεται να έχουν αλλάξει μυαλά. Και βλέπεις ότι ενώ τέλειωσαν οι κρατικές επιχορηγήσεις, κάποιοι κάνουν αριστουργήματα με 10.000, όπως είναι το «Αγόρι που τρώει το φαγητό του πουλιού», του Εκτορα.

Παλιότερα ο παραγωγός κρατούσε ένα τεράστιο ποσό από την ταινία, για το γραφείο του, το αυτοκίνητό του, και σου έλεγε «κάνε την ταινία με τα υπόλοιπα». Αρα είχες έναν νταβατζή πάνω απ' το κεφάλι σου, που είχε τον τρόπο να παίρνει τα λεφτά από το κράτος. Γι' αυτό έκαναν ταινίες οι ίδιοι και οι ίδιοι, αυτοί που είχαν άκρες στον κρατικό μηχανισμό.

Οι κολλητοί της εξουσίας.

Ναι, οι κυβερνήσεις πέφτανε αυτοί μένανε. Σαν τους προύχοντες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που τη μία ήταν με τον Τούρκο και την άλλη με τον Ελληνα, ό,τι έλεγε το συμφέρον τους. Και έπρεπε να έρθουν οι Αρβανίτες για να κάνουν την Επανάσταση.

Τι θα ήταν επανάσταση σήμερα;

Ελα ντε. Το πρώτο είναι να παίρνεις θέση. Να ψηφίζεις, να συμμετέχεις, να τολμάς. Δηλαδή ωραία, να πάμε να τα σπάσουμε κόντρα στο κατεστημένο, αλλά δεν φτάνει αυτό. Πρέπει να βρούμε τι θα βάλουμε στη θέση των σπασμένων. Κάποια στιγμή στη Βενετία μίλησα για την προσωπική ευθύνη του καθενός μας. ΤΑ ΝΕΑ

O Τζέρεμι Αϊρονς στην Αθήνα

Γεύμα στον στον διάσημο βρετανό ηθοποιό Τζέρεμι Αϊρονς παρέθεσε την Παρασκευή το μεσημέρι η υπουργός Τουρισμού Ολγα Κεφαλογιάννη, με αφορμή την πανευρωπαϊκή πρεμιέρα της ταινίας "Νυχτερινό Τρένο για τη Λισαβόνα"

Ο βραβευμένος με όσκαρ ηθοποιός ήλθε στην Αθήνα, ύστερα από πρόσκληση του υπουργείου Τουρισμού και του ΕΟΤ. 

Η ταινία είναι προγραμματισμένο να προβληθεί το βράδυ της Παρασκευή στις 8.30 μ.μ στο Μέγαρο Μουσικής.

Στο πλαίσιο της συνάντησης η υπουργός Τουρισμού, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου, δήλωσε: «Είναι εξαιρετικά σημαντικό για τη χώρα μας, προσωπικότητες του βεληνεκούς του Τζέρεμι Αϊρονς με σημαντική προσφορά στην τέχνη και τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, να επισκέπτονται την Αθήνα και την Ελλάδα. Ιδίως, σε μια κρίσιμη στιγμή όπου έχουμε ανάγκη το φως του πολιτισμού, ως απάντηση στο σκοτάδι της βαρβαρότητας. Καλωσορίζω τον φιλοξενούμενο μας, με την προτροπή να έρθει ξανά και ξανά στην Ελλάδα για να γνωρίσει ακόμα περισσότερες ομορφιές της πατρίδας μας».

To film

20 χρόνια μετά «Το Σπίτι των Πνευμάτων» ο Τζέρεμι Άϊρονς συναντιέται ξανά στην μεγάλη οθόνη με τον Δανό βραβευμένο σκηνοθέτη ΜΠΙΛΙ ΟΓΚΟΥΣΤ (Πέλε, ο κατακτητής, Το σπίτι των πνευμάτων, Αντίο Μπαφάνα, Άθλιοι). Δίπλα στον Τζέρεμι Άϊρονς θα θαυμάσουμε ένα εκλεκτό καστ από σπουδαίους ηθοποιούς όπως οι Μαρτίνα Γέντεκ, Μπρούνο Γκανζ, Κρίστοφερ Λη, Σαρλότ Ράμπλινγκ, Τζακ Χιούστον, Μελανί Λοράν και Λένα Όλιν.

Η ταινία αφηγείται το ξαφνικό ταξίδι ενός Ελβετού καθηγητή που διασχίζει την Ευρώπη με ένα τρένο στην προσπάθεια του να εξιχνιάσει το μυστήριο του βιβλίου ενός Πορτογάλου συγγραφέα. Kαταλήγοντας στην Πορτογαλία σιγά- σιγά ανακαλύπτει μεγάλα μυστικά της σκοτεινής περιόδου της δικτατορίας, την δράση μιας ομάδας ηγετών της αντίστασης και ένα απαγορευμένο ερωτικό τρίγωνο ανάμεσα σε δύο άνδρες και μια γυναίκα.

Το σενάριο της ταινίας είναι βασισμένο στο ομότιτλο best seller του βραβευμένου Ελβετού, ΠΑΣΚΑΛ ΜΕΡΣΙΕ, ένα από τα πιο επιτυχημένα γερμανόφωνα μυθιστορήματα, που έχει μεταφραστεί σε 15 γλώσσες και πουληθεί σε πάνω από 30 χώρες.

Tα φετινά βραβεία του 3ου Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου Αθήνας

Σε μία κατάμεστη αίθουσα 9 Σεπτεμβρίου στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης δόθηκαν τα φετινά βραβεία του 3ου Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου Αθήνας το οποίο ξεκίνησε 1 Σεπτεμβρίου και τελείωσε με ένα μεγάλο πάρτυ στην πλατεία πρωτομαγιάς στο πεδίο του Άρεως στις 10 Σεπτεμβρίου. 

Το Φεστιβάλ πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων. Το 3ο AIDFF πρόβαλε 120 ταινίες στο διαγωνιστικό του κομμάτι με 60 πρεμιέρες από 35 χώρες. Οι κινηματογραφιστές υιοθετούν έναν πιο ευέλικτο τρόπο παραγωγής αναδεικνύοντας τις αρετές του ψηφιακού μέσου που είναι η αμεσότητα, η ευκολία, αλλά και ο πειραματισμός.

Το Φεστιβάλ πετυχαίνει ευθυγράμμιση της σύγχρονης κινηματογραφικής πραγματικότητας στην Ελλάδα με τις μεγάλες εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο ως προς τον Κινηματογράφο, ο οποίος σταθερά βαδίζει προς την Ψηφιακή του Εποχή. Στα πλαίσια των δημιουργικών του παράλληλων εκδηλώσεων έγιναν αφιερώματα στη σκηνοθέτιδα Λουκία Ρικάκη που αγάπησε ιδιαίτερα την ψηφιακή κινηματογραφική γραφή και στον Σκηνοθέτη που έθεσε σε κοινή θέα τον πειραματισμό Θανάση Ρεντζή.

Το Φεστιβάλ τίμησε τον ηθοποιό Λευτέρη Βογιατζή με την προβολή της ταινίας «ακροπόλ» σε σκηνοθεσία Παντελή Βούλγαρη ενώ καθιέρωσε μια νέα κατηγορία «Γνωριμία με ταινίες μικρού μήκους γνωστών σκηνοθετών». Σε αυτήν την κατηγορία απoλαύσαμε ταινίες των Δημήτρη Αθανίτη, Γιάννη Μαρούδα και Μιχάλη Γαλανάκη.
Είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουν αφιερώματα από το Edge Hill Univercity, βραβευμένες Μικρού μήκους ταινίες από το Τόκιο, ενώ περιηγηθήκαμε σε οικολογικούς προορισμούς μέσα από τα διεθνή φεστιβάλ, Wildlife Vaasa Festival της Φινλανδίας (συνεργάτης του Φεστιβάλ) και Wildlife Conservation Film Festivals, Νέα Υόρκη ΗΠΑ, (συνεργάτης του Φεστιβάλ).

Την Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου στην Αίθουσα Αντώνης Τρίτσης του πνευματικού κέντρου του Δήμου Αθηναίων το 3o Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου Αθήνας σε συνεργασία με το Φινλανδικό φεστιβάλ Wildlife Vaasa παρουσίασε το « 1ο Διεθνές Πανόραμα οικολογικών και Διαβόλου Κάλτσαεπιστημονικών ταινιών», συνεισφέροντας στην διάδοση της επιστήμης μέσω της δύναμης των νέων οπτικοακουστικών μέσων και ψηφιακών τεχνολογιών που χρησιμοποιούνται σήμερα από τους επιστήμονες ανά τον κόσμο .Το ειδικό πρόγραμμα των προβολών πλαισιώθηκε από ένα πάνελ συζήτησης με κύριο θέμα τον ρόλο των κινηματογραφικών φεστιβάλ σήμερα στην διάδοση και ενημέρωση του κοινού γύρω από τρέχοντα θέματα Επιστήμης και Τεχνολογίας .Το Διεθνές Πανόραμα θα έχει προβολές και συζητήσεις όλο το χρόνο σε συγκεκριμένους χώρους!

Στα Πλαίσια του 3ου AIDFF ξεκίνησε μια νέα Εικαστική Κίνηση με τίτλο «visual Journeys» με πρώτο ταξίδι την εικαστική έκθεση με τους ΒΑΡΒΑΡΑ ΣΠΥΡΟΥΛΗ, ΕΛΕΝΗ ΖΟΧΝΤΗ ΜΠΛΕΤΣΗ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΕΡΡΗ, ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΝΤΟΥΛΑ, ΔΗΜΗΤΡΗ ΨΩΜΟΔΟΤΗ και ένα αφιέρωμα στην Ζωγράφο ΕΛΕΝΗ ΜΠΟΤΣΙΟΥ. Στην έκθεση ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΕΠΙΤΟΙΧΙΕΣ ΓΡΑΦΕΣ, οι καλλιτέχνες σχολιάζουν το θέμα, είτε χρησιμοποιώντας μέσα παραδοσιακά, είτε αξιοποιώντας τα ψηφιακά μέσα. Σε επιμέλεια Βασιλικής Κάππα. Η έκθεση ολοκληρώθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου.

Τιμητική Διάκριση «Café Finovo» Σκηνοθεσία Λεύτερης Φυλακτός
Τιμητική Διάκριση «In the Shadow of deathless trees» (Turkey) σκηνοθεσία Nail Pelivan
Τιμητική Διάκριση Animation «ALBERT» (Hungary) σκηνοθεσία Csaba Bardos
Τιμητική Διάκριση «I’ll tell you» (India) σκηνοθεσία DIKSHA GROVER
Τιμητική Διάκριση Video Art «Τελευταίος χτύπος» σκηνοθεσία Ζιάκου Αλεξάνδρα
Τιμητική Διάκριση «Λουλούδια από χαρτόνι» (Russia) σκηνοθεσία Sergey Pedan
Τιμητική Διάκριση «Απέναντι όχθη» σκηνοθεσία Μιχάλης Φελάνης
Τιμητική Διάκριση «Το μήλο του Σαμαρείτη» σε σκηνοθεσία Θεοφάνης Τοψαχαλίδης

Βραβεία

1ο Βραβείο Experimental « Eight minutes deadline» Ζίνα παπαδοπούλου και Πέτρος Παπαδόπουλος
2o Βραβείο Σκηνογραφίας «Ευλάβεια» σε σκηνοθεσία Δημήτρης Βαβάτσης (σκηνογράφος Κατερίνα Κολλιοπούλου)
3ο Βραβείο Σπουδαστική «Αζητές Σκότος» σε σκηνοθεσία Γιώργου Ιωάννου
4ο Βραβείο Μουσικής Σύνθεσης «Ο άνθρωπος που τάιζε τον ίσκιο του» σε σκηνοθεσία Μάριου Γαρέφου (μουσική Χρήστου Σερενέ
5ο Βραβείο Καλύτερης αντρικής ερμηνείας «Διαβόλου Κάλτσα» σε σκηνοθεσία Ανδρέα Μαριανού (Ηθοποιός Δημήτρης Μπίτος)
6ο Βραβείο Καλύτερης γυναικείας ερμηνείας «Ο άνθρωπος που τάιζε τον ίσκιο του» σε σκηνοθεσία Μάριου Γαρέφου (Ηθοποιός Μαρία Κίτσου)
7ο Βραβείο “Γιάννης Λάμπρου» (Ντοκιμαντέρ) «Αττικό Πάρκο» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαυρομάτη
8ο Βραβείο Σεναρίου «Μπλε καρότσα» σε σκηνοθεσία και σε
9ο Βραβείο Φωτογραφίας «Σςςς» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γεράρδη και διεύθυνση φωτογραφίας Ηλία Αδάμη
10ο Βραβείo Σκηνοθεσίας (Νίκος Νικολαίδης) «Διαβόλου Κάλτσα» σε σκηνοθεσία Ανδρέα Μαριανού

Επιλογή από τα σενάρια που έστειλαν οι συμμετέχοντες στις σπουδαστικές ταινίες:
Βραβείο Σεναρίου «εκείνος απέναντι» στην Ζωή Θεοδοσιάδου (παραγωγή της ταινίας από την KOYINTA Production)

Βραβείο κοινού :
1o EXIST σε σκηνοθεσία του Βαγγέλη Ζούγλου
2o Μπλε καρότσα σε σκηνοθεσία και σενάριο Δήμητρας Μπαμπαδήμα

Την παρουσίαση των βραβείων εκανε η Ηθοποιός Δήμητρα Σύρου

Όλες οι νέες ταινίες της εβδομάδας.

Όλες οι νέες ταινίες της εβδομάδας.

«Rush»
Βιογραφικό φιλμ δράσης σε σκηνοθεσία του Ron Howard και σενάριο του Peter Morgan, για την αντιζηλία του Niki Lauda με τον James Hunt στη Formula 1, κατά τη διάρκεια της σεζόν του 1976.
Πρωταγωνιστούν: Chris Hemsworth, Daniel Brühl, Olivia Wilde, Alexandra Maria Lara, Pierfrancesco Favino

«Jobs»
Βιογραφική ταινία που αναφέρεται  στη ζωή του Steve Jobs, από τα φοιτητικά του χρόνια το 1974 ως το 2001 και την παρουσίαση του iPod, σε σκηνοθεσία Joshua Michael Stern.
Πρωταγωνιστούν: Ashton Kutcher, Dermot Mulroney,Josh Gad, Lukas Haas

«Λευκός οίκος:  Η Πτώση»
White House Down
Ταινία δράσης που αφηγείται την ιστορία ενός αστυνομικού του Καπιτωλίου ο οποίος προσπαθεί να σώσει το παιδί του και να προστατέψει τον αμερικανό Πρόεδρο από την επίθεση παραστρατιωτικής ομάδας, σε σκηνοθεσία Roland Emmerich.
Πρωταγωνιστούν: Channing Tatum, Jamie Fox, Maggie Gyllenhaal

«Ατίθαση Καρδιά»
Wild at Heart
Επανέκδοση της ταινίας του σκηνοθέτη David Lynch για την προσπάθεια ενός ζευγαριού, του Sailor και της Lula, να ξεφύγουν-μετά τη δολοφονία ενός κακοποιού από τον Sailor-  από τη μητέρα της Lula και τους ανθρώπους της που τους αναζητούν με κάθε τρόπο.
Πρωταγωνιστούν: Nicolas Cage, Laura Dern, Willem Dafoe

«Μόνο ο Θεός Συγχωρεί»
Only God Forgives
Θρίλερ του Nicolas Winding Refn με θέμα τη ζωή ενός λαθρεμπόρου ναρκωτικών που βλέπει τη ζωή του να περιπλέκεται όταν η μητέρα του τον προκαλεί να βρει και να σκοτώσει όποιον ευθύνεται για τον θάνατο του αδελφού του.
Πρωταγωνιστούν: Ryan Gosling, Kristin Scott Thomas, Vithaya Pansringarm

Ο Nτι Κάπριο Πρόεδρος των ΗΠΑ

Τον 28ο πρόεδρο των ΗΠΑ Γούντροου Ουίλσον, αναμένεται να ερμηνεύσει ο δημοφιλής ηθοποιός Λεονάρντο Ντι Κάπριο σε ταινία, στην οποία θα είναι και παραγωγός.

Σύμφωνα με το περιοδικό "Hollywood Reporter" η Warner Bros βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις για να αποκτήσει τα δικαιώματα της βιογραφίας του Ουίλσον που έγραψε ο Σκοτ Μπεργκ.

ΤΟ MICRO μ Festival ΣΤΟ ΘΕΡΙΝΟ ΣΙΝΕΜΑ ΤΟΥ ΡΑΔΙΟΜΕΓΑΡΟΥ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 23 -09 , ΣΤΙΣ 21:30

Η ομάδα του Micro μ Festival  παρουσιάζει μια επιλογή ταινιών μικρού μήκους από το Micro μ Festival, vol 2
 

Αντιδρώντας σε κάθε προσπάθεια πολιτιστικής φίμωσης και προαναγγέλοντας την τρίτη συνεχή διοργάνωση του Micro μ Festival για τον Οκτώβρη, η δημιουργική ομάδα του Φεστιβάλ, θα προβάλλει στην αυλή της ΕΡΤ μια επιλογή από ταινίες που συμμετείχαν στην περσινή του διοργάνωση.

To Micro μ   είναι ένα ελληνικό   διαγωνιστικό φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους. Λαμβάνει χώρα κάθε φθινόπωρο, εδώ και τρία χρόνια, σε διαφορετικές πόλεις της Ελλάδας, την ίδια ημέρα και ώρα. Καινοτομία του  αποτελεί η παράλληλη προβολή 15 ταινιών μικρού μήκους στο κοινό των επιλεγμένων πόλεων καθώς και η ταυτόχρονη διαδικασία ψηφοφορίας από τους θεατές. Μέσα από ζωντανές συνδέσεις μεταξύ των πόλεων ανακοινώνεται η «αγαπημένη» ταινία του Micro μ Festival για την τρέχουσα χρονιά. (www.micromfestival.gr)

Η ετήσια διοργάνωση  του Micro μ αποτελεί μια γιορτή βασισμένη στην έμπνευση και τη διάδραση ανθρώπων που, με όπλο την αγάπη τους για τον κινηματογράφο, καταργούν τις γεωγραφικές αποστάσεις.

Το 3ο Micro μ Festival θα πραγματοποιηθεί στις 5 Οκτωβρίου σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ρόδο, Πτολεμαΐδα και Χανιά.

Οι ταινίες του 2ου Micro μ Festival που θα προβληθούν στο Ραδιομέγαρο :

1.Πάμε Πάλι/ Δημήτρης Γιαμλόγλου

2. Mr X/ Ανθή Τσιρούκη

3. Contract/ Κωνσταντής Φραγκόπουλος

4. No Parking/ Στάμος Τσάμης

5. Γραφείο Ιδεών/ Κατερίνα Κωνσταντοπούλου

6. Δίλεπτο/ Μιχάλης Λυγκιάρης

7. Loverly/ Κατερίνα Μουτσάτσου

8. Όχι/ Αντώνης Σωτηρόπουλος

9. Απέναντι όχθη/ Μιχαήλ Φελάνης

10. Απόκομμα/ Χρήστος Τσάκαλος

11. Εκτός Εποχής/ Στέλιος Κραουνάκης

H ΔΗΜΑΡ για την παραίτηση του Γ. Παπαλιού

Ανακοίνωση του Τομέα Πολιτισμού της ΔΗΜΑΡ με αφορμή την παραίτηση του Γ. Παπαλιού 

Σε μια στιγμή που  ο ελληνικός κινηματογράφος κατακτά  επάξια τη θέση του και την προβολή  του στη διεθνή σκηνή, η παραίτηση  του προέδρου του Ελληνικού Κέντρου  Κινηματογράφου Γιώργου Παπαλιού, σε συνδυασμό με την παρατεταμένη έλλειψη στρατηγικής για τη χρηματοδότηση και στήριξη της οπτικοακουστικής παραγωγής, επιβεβαιώνει την ανυπαρξία πολιτιστικής πολιτικής στον τομέα αυτό από το αρμόδιο Υπουργείο.

Επιπλέον, οι δημόσιες καταγγελίες του Γ. Παπαλιού τόσο για την αδράνεια του Υπουργείου, όσο και για τις λανθασμένες επιλογές και προτεραιότητες, καθιστούν επείγουσα την επανεκκίνηση της συζήτησης για την οργάνωση, το θεσμικό πλαίσιο και τη στρατηγική που πρέπει να εφαρμόσει το Υπουργείο στον τομέα της καλλιτεχνικής δημιουργίας.

Στην κατεύθυνση αυτή, η Δημοκρατική Αριστερά έχει καταθέσει  επανειλημμένως συγκεκριμένες προτάσεις  και έχει ζητήσει την εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας (επιστροφή  φόρου από τα εισιτήρια, απόδοση του 1,5% από τα διαφημιστικά έσοδα των τηλεοπτικών καναλιών για την παραγωγή ταινιών, tax shelter, επανεκκίνηση στη ροή της χρηματοδότησης από το Ε.Κ.Κ.).

Η Δημοκρατική Αριστερά επιδιώκει σταθερά το διάλογο και τονίζει την ανάγκη για άμεσο σχεδιασμό και εφαρμογή ολοκληρωμένης πολιτικής για τη στήριξη και την προώθηση του εγχώριου οπτικοακουστικού προϊόντος.

15ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ΓκΛΑΤ Ταινιών

Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης συνδιοργανώνει με τη μη κερδοσκοπική εταιρία Σύμπραξη για το Κοινωνικό Φύλο, το 15ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ΓκΛΑΤ. Τι εστί Γκλατ; Διαβάστε αναλυτικά παρακάτω!

ΓκΛΑΤ=Γκέι, Λεσβιακές, Αμφισεξουαλικές και Τρανσεξουαλικές, Διεμφυλικές Ταινίες

Πρωτότυπος τίτλος για ένα πρωτότυπο φεστιβάλ! Οι κινηματογραφικές εκδηλώσεις του, πραγματοποιούνται από τις 20 έως τις 29 Σεπτεμβρίου 2013, στην αίθουσα Τάκης Κανελλόπουλος του Μουσείου Κινηματογράφου - Ταινιοθήκης Θεσσαλονίκης.

Προβάλλει 34 ταινίες μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ από 17 χώρες: Αυστραλία, Βέλγιο, Βραζιλία, Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία, Ελλάδα, ΗΠΑ, Ισημερινό, Κάτω Χώρες – Μαρόκο, Κίνα, Κύπρο, Νορβηγία, Τουρκία, Τσεχία, Σουηδία.

Στόχος της διοργάνωσης, η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού πάνω στα ζητήματα της ομοφυλοφιλίας και αμφιφυλοφιλίας, καθώς και τις κοινωνικές παραμέτρους τους.

Στους θεατές θα μιλήσουν προσκεκλημένοι σκηνοθέτες από τη Βραζιλία, την Τουρκία, την Σουηδία, τις ΗΠΑ και την Ελλάδα, ενώ από την Κύπρο θα δώσει διάλεξη για παιδιά φορείς του ιού HIV, ο Κωνσταντίνος Φελλάς, αντιπρύτανης ακαδημαϊκών υποθέσεων του Πανεπιστημίου Κύπρου.

Επίσης θα συζητήσουν με το κοινό ο Γιώργος Γιαννόπουλος (περιοδικό ΕΝΕΚΕΝ), η Φωτεινή Τσιμπιρίδου (αναπληρώτρια καθηγήτρια Πανεπιστημίου Μακεδονίας), η Δήμητρα Κογκίδου (Δρ. ψυχολόγος – κοσμήτωρ της Παιδαγωγικής Σχολής του Α.Π.Θ.), Θεοφανώ Παπαζήση (καθηγήτρια Τμήματος Νομικής Α.Π.Θ.) και Λίνα Παπαδοπούλου (επίκουρος καθηγήτρια Τμήματος Νομικής του Α.Π.Θ.).

Στις εκδηλώσεις θα μιλήσουν επίσης μέλη του συλλόγου Θετική Φωνή και της φοιτητικής οργάνωσης Good As You(Th) για τις οικογενειακές σχέσεις που έχουν ανάγκη τα ΓκΛΑΤ παιδιά και τη στάση των γονιών τους.

Το πορτραίτο της Αφίσας και του Προγράμματος προσέφερε η Gabrielle Le Roux, από την έκθεσή της «Proudly African and Transgender».

Το 15ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ΓκΛΑΤ Ταινιών υποστηρίζεται από τις Πρεσβείες της Ελβετίας και Σουηδίας, τα Γενικά Προξενεία της Γαλλίας και των Η.Π.Α. στη Θεσσαλονίκη, το Γερμανικό Ινστιτούτο Goethe της Θεσσαλονίκης και το Γαλλικό Ινστιτούτο της Θεσσαλονίκης, τον οργανισμό «Θεσσαλονίκη 2014 – Πρωτεύουσα Νεολαίας της Ευρώπης», καθώς και τις οργανώσεις «Good As You(Th)», «Θετική Φωνή» & «Ath Check Point», «Λεσβιακή Ομάδα Θεσσαλονίκης» και «Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών».

Τιμές εισιτηρίων: 5 ευρώ (ανά προβολή), 8 ευρώ (ημερήσιο εισιτήριο).
Οι κάτοχοι της CineΚάρταF με ένα εισιτήριο δικαιούνται να παρακολουθήσουν δύο προβολές και οι κάτοχοι της CineΚάρταF Gold έχουν ελεύθερη είσοδο σε όλες τις προβολές.

Μουσείο Κινηματογράφου – Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης,
20 - 29 Σεπτεμβρίου 2013

Ξεκινά το 4ο Φεστιβάλ Βωβού Κινηματογράφου

Δεκαέξι βωβές ταινίες- γυρισμένες από το 1902 έως και το 1929- θα προβάλλονται στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης... μετά ζωντανής μουσικής!

Χωρίς να «ξεχνά» την μεγάλη αγάπη που έτρεφε ο σκηνοθέτης και  ιδρυτής του Μιχάλης Κακογιάννης για τον βωβό κινηματογράφο, το ΙΜΚ «επανέρχεται» με το 4o Φεστιβάλ Βωβού Κινηματογράφου που φέτος έχει θέμα «Μεγάλοι Σκηνοθέτες του Βωβού».

Έτσι, από τη μεγάλη οθόνη του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης θα «παρελάσουν» βωβά αριστουργήματα της 7ης τέχνης, γυρισμένα από το 1902 έως και το 1929, διάσημων σκηνοθετών όπως οι Φρίντριχ Μουρνάου,  Φριτς Λανγκ,  Καρλ Ντράιερ, Σεργκέι Αϊζενστάιν, Στρόχαϊμ,  Μπουνιουέλ και Νταλί, Σεσίλ ντε Μιλ, Τσάρλι Τσάπλιν Μπάστερ Κήτον και άλλων.

Την πλειοψηφία των προβολών θα «ντύσουν» μουσικά πρωτότυπες συνθέσεις νέων Ελλήνων συνθετών και τραγούδια ταλαντούχων ερμηνευτών.

Δευτέρα 16 έως Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου, 4ο Φεστιβάλ Βωβού Κινηματογράφου, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
Πειραιώς 206, Ταύρος,  Τηλ:  210 3418 550.

Η είσοδος είναι ελεύθερη. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Ξελογιάστρα η Λόπεζ

ΤΗΝ ΕΛΚΥΣΤΙΚΗ μαμά, που ξελογιάζει έναν τινέιτζερ γείτονα, φίλο του γιου της, θα ερμηνεύσει στην ταινία «The Boy Next Door» («Το αγόρι της διπλανής πόρτας») η Τζένιφερ Λόπεζ.

Πρόκειται για ένα χαμηλού κόστους θρίλερ που θα σκηνοθετήσει ο Ρομπ Κοέν, σε σενάριο της Μπάρμπαρα Κάρι. Η αγωνία και το σασπένς αρχίζουν όταν η σέξι μαμά αποφασίζει να διακόψει τη σχέση. Μήπως σας θυμίζει κάπως την κυρία Ρόμπινσον στον «Πρωτάρη»;

Νταβατζής ο Γούντι Αλεν

ΤΟΝ ΝΤΑΒΑΤΖΗ ερμηνεύει ο Γούντι Αλεν στην ταινία «Fading Gigolo», που σκηνοθέτησε ο ηθοποιός Τζον Τορτούρο.

Στην ταινία, που έκανε πρεμιέρα αυτές τις μέρες στο Φεστιβάλ του Τορόντο, ο ίδιος ο Τορτούρο ερμηνεύει το ζιγκολό που προσπαθεί να βγάλει αρκετά χρήματα για να βοηθήσει το φίλο του (Γούντι Αλεν), ο οποίος για να συμβάλει στην «επιχείρηση» αναγκάζεται να γίνει ο νταβατζής του. Συμπρωταγωνίστριες στην ταινία είναι η Σάρον Στόουν και η Σοφία Βεργκάλα.

Κώστα Αργυρού «Gastarbeiter 2.0».

ΑΥΡΙΟ στις 8 μ.μ., το Ινστιτούτο Γκέτε (Ομήρου 14-16) θα προβάλει το ντοκιμαντέρ του Κώστα Αργυρού «Gastarbeiter 2.0».

Το θέμα καταπιάνεται με τους Ελληνες που μεταναστεύουν σήμερα στη Γερμανία. Μια (μοιραία για την Ελλάδα) χώρα που είναι (και πάλι) ένας από τους πιο αγαπημένους προορισμούς για αναζήτηση εργασίας σύγχρονων Ελλήνων μεταναστών. Μόνο που πολύ συχνά στις βαλίτσες τους κουβαλούν εκτός από ελπίδες και πολλές ψευδαισθήσεις... Θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση με ζωντανές συνδέσεις μέσω skype με κάποιους από τους πρωταγωνιστές της ταινίας.

«Emperor»: Κάποτε στην Ιαπωνία

 ΙΣΤΟΡΙΑ του «Emperor» (στις αίθουσες) βασίζεται στα πραγματικά γεγονότα που εκτυλίχθηκαν το 1945, την εποχή της αμερικανικής κατοχής στην Ιαπωνία: τότε που ο στρατηγός ΜακΑρθουρ (Τόμι Λι Τζόουνς) ανέλαβε τον έλεγχο της βομβαρδισμένης Ιαπωνίας για λογαριασμό των ΗΠΑ και ο Μπόνερ Φέλερς (Μάθιου Φοξ) διερευνούσε το τι μέλλει γενέσθαι με τον Ιάπωνα αυτοκράτορα, τη στιγμή που η τύχη ενός ολόκληρου έθνους κρεμόταν από μία κλωστή.

Θα πρέπει ο Ιάπωνας αυτοκράτορας, που χαίρει της αγάπης των υπηκόων του αλλά κατηγορείται για εγκλήματα πολέμου, να τιμωρηθεί ή όχι; Σκηνοθετεί ο Πίτερ Γουέμπερ.

«Rush»: Στις πίστες της formoula 1

Ο ΡΟΝ Χάουαρντ («Ενας υπέροχος άνθρωπος») επιστρέφει με το «Rush» και φόντο τον κόσμο της Formula 1 στη δεκαετία του '70.

Ο Βρετανός πλέι μπόι Τζέιμς Χαντ (Κρις Χέμσγουορθ) και ο μεθοδικός αντίπαλός του, Νίκι Λάουντα (Ντάνιελ Μπρουλ), δεν ήταν απλώς δύο από τους καλύτερους οδηγούς, αλλά και δύο ποπ είδωλα που κατάφεραν να μονοπωλήσουν το παγκόσμιο μηχανοκίνητο ενδιαφέρον με τις θρυλικές τους κόντρες, τόσο εντός όσο και εκτός αγωνιστικών χώρων.

 Ο Χάουαρντ παρακολουθεί τις προσωπικές τους στιγμές και καταγράφει τα όρια της σωματικής και ψυχικής αντοχής τους σε έναν κόσμο όπου ένα αμελητέο λάθος μπορεί να σου στοιχίσει την ίδια σου τη ζωή. Από την Πέμπτη.

7ο Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ στη Χαλκίδα

Για έβδομη συνεχή χρονιά στις αίθουσες της Χαλκίδας θα συμπαρατεθεί το κλασικό με το νέο, η τέχνη με τη φαντασία, η μυθoπλασία με την αληθινή ζωή. 

Με όχημά του την απελευθερωτική δύναμη της εικόνας θα ξεκινήσει την Τρίτη 8 Οκτωβρίου η μεγάλη γιορτή του Ελληνικού Ντοκιμαντέρ φιλοδοξώντας να αποτελέσει γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ των ανεξάρτητων κινηματογραφιστών και των θεατών.

Στην προσπάθεια συμβολής και στήριξης της εγχώριας κινηματογραφίας το Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ - Docfest, συγκεντρώνει  και προβάλλει  ολόκληρη την ετήσια παραγωγή ελληνικών ντοκιμαντέρ.

Το ντοκιμαντέρ ως η δημιουργική θεώρηση της πραγματικότητας καθρεφτίζει τον κόσμο μέσα απο ένα φακό άλλωτε ειλικρινή και άλλωτε παραμορφωτικό.
Καθώς δεν υπάρχει πιο δυνατό σενάριο από την ίδια την πραγματικότητα το Ελληνικό ντοκιμαντέρ αντλεί χρώμα και κίνηση μέσα απο τον ακέραιο και αποκαλυπτικό χαρακτήρα του προωθώντας  την κινηματογραφική σκέψη.  

Μέσα απο 52 ιστορίες ταινιών όπου ξεχώρισαν για την ιδιαιτερότητα των θεμάτων και τον τρόπο γραφής τους θα ταξιδέψουμε φέτος στο πολυπρισματικό σύμπαν  του ντοκιμαντέρ.


Με φόντο την σύγχρονη οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική πραγματικότητα  σε συνθήκες κρίσης, το Φεστιβάλ συνεχίζει να στηρίζει  και να αναδεικνύει  το δημιουργικό ντοκιμαντέρ  προσφέροντας στους Έλληνες κινηματογραφιστές μια οδό έκφρασης των καλλιτεχνικών τους ανησυχιών.

Tην επίσημη πρεμιέρα τους θα κάνουν φέτος στο Φεστιβάλ 34 ταινίες-ντοκιμαντέρ .

Η έντονη και δυναμική παρουσία του Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ-docfest όλα αυτά τα χρόνια το έχει αναδείξει σε ένα απο τα μεγαλύτερα πολιτιστικά δρώμενα της χώρας και ουσιαστικό τόπο συνάντησης των δημιουργών.

Εμπνευσμένοι καλλιτέχνες που αφιέρωσαν το έργο τους στις αισθητικές αναζητήσεις ενός κινηματογράφου ανήσυχου και διερευνητικού μας δίνουν την ευκαιρία για 6 ημέρες, να στοχαστούμε και να ονειρευτούμε μέσω της πιο απελευθερωτικής μορφής τέχνης, αυτή του ντοκιμαντέρ.

Παράλληλα με το επίσημο πρόγραμμα του Φεστιβάλ θα προβληθούν 20 ταινίες ντοκιμαντέρ στο πλαίσιο αφιερωμάτων και τιμητικών εκδηλώσεων σε σημαντικούς  Έλληνες κινηματογραφιστές.

Φέτος στο επίσημο πρόγραμμα του Φεστιβάλ θα προβληθούν πάνω απο 75 ταινίες ντοκιμαντέρ.

Όπως κάθε χρόνο στα πλαίσια του Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθούν παράλληλες εκδηλώσεις -ημερίδες, παρουσιάσεις βιβλίων, masterclasses, μουσικές εκδηλώσεις, εκθέσεις φωτογραφίας, εκθέσεις ζωγραφικής και παρουσιάσεις εργαστηρίων σε συνεργασία με δημόσια και ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα- προσφέροντας  ένα χώρο ουσιαστικού διαλόγου και ανταλλαγής ιδεών.

Οι αίθουσες προβολής μετατρέπονται σε χώρους οπου η έμπνευση,οι ιδέες, οι σκέψεις, τα προβλήματα, θέτουν τα νέα δεδομένα για το αύριο του ελληνικού κινηματογράφου. 

VIDEO - Πρεμιέρα του «Don Jon» - Scarlett Johansson: Από το Τορόντο στη Νέα Υόρκη

 (Photo credit: Wikipedia)

Η 29χρονη Scarlett έπιασε πίσω τα μαλλιά της, φόρεσε ένα παστέλ πράσινο φόρεμα Roland Mouret, που συνδύασε με ψηλοτάκουνα, και τράβηξε για άλλη μια φορά όλα τα βλέμματα πάνω της.

Μετά το κινηματογραφικό φεστιβάλ του Τορόντο, η Scarlett Johansson προσγειώθηκε στη Νέα Υόρκη για παραβρεθεί στην πρεμιέρα της ταινίας της «Don Jon» που σκηνοθετεί- και πρωταγωνιστεί- ο Joseph Gordon-Levitt.

Η 29χρονη σταρ έπιασε πίσω τα μαλλιά της, φόρεσε ένα παστέλ πράσινο φόρεμα Roland Mouret, που συνδύασε με ψηλοτάκουνα, και τράβηξε για άλλη μια φορά όλα τα βλέμματα πάνω της. Αυτή μάλιστα τη φορά δεν ντράπηκε καθόλου να εμφανίσει το δαχτυλίδι των αρραβώνων σε αντίθεση με τις εμφανίσεις της στο Τορόντο που ήταν λίγο επιφυλακτική.

To «Don Jon» αφηγείται την ιστορία του Ντον Τζον, ενός σύγχρονου «Δον Ζουάν» από το Νιου Τζέρσεϊ, ο οποίος είναι εθισμένος στις τσόντες και αδυνατεί να δεσμευτεί με κάποια γυναίκα καθώς τις συγκρίνει όλες με τις «τέλειες» πορνογραφικές φαντασιώσεις του. Όλα όμως αλλάζουν όταν μπαίνει στη ζωή του η Μπάρμπαρα, η οποία είναι, σύμφωνα με αυτόν, το πιο όμορφο πλάσμα που έχει δει ποτέ στη ζωή του.

Ταινιοθήκη της Ελλάδος: Μια βραδιά στη μνήμη της Αλίντας Δημητρίου

Η Αλίντα Δημητρίου «έφυγε» τον Ιούλιο στα 80 της χρόνια. Η ντοκιμαντερίστα, που έδωσε φωνή στις γυναίκες της Ελλάδας, τις ξεχασμένες ηρωίδες της Αντίστασης, του Εμφυλίου και της δικτατορίας, έχασε αυτή τη μάχη... Επέλεξε να καεί και όχι να ταφεί.

Αντί για κηδείες και μνημόσυνα, ο αγαπημένος της σύντροφος, ο Σωτήρης Δημητρίου, διάλεξε ένα διαφορετικό «επικήδειο»: τη Δευτέρα μας καλεί σε μια βραδιά γεμάτη Αλίντα στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, εκεί όπου τη συναντήσαμε κι εμείς για τελευταία φορά πριν από μερικούς μήνες. Αγωνίστρια και χαμογελαστή μέχρι τέλους.

Τη βραδιά αυτή, που ξεκινά στις 8.15 μ.μ., θα προβληθεί η σπουδαία τριλογία της -«Τα κορίτσια της βροχής», «Η Ζωή στους βράχους», «Πουλιά στο βάλτο»- και θα γίνουν συζητήσεις για το έργο της. Δεν περιμέναμε τίποτε διαφορετικό από το αγαπημένο αυτό ζευγάρι που αλώνιζε τα κινηματογραφικά φεστιβάλ. Ηταν πάντα μαζί, χέρι χέρι, καπνίζοντας αρειμανίως. Αξέχαστο δίδυμο. Και τώρα ο Σωτήρης μόνος...

Σήμερα, σκέφτομαι πως η δυναμική Αλίντα ήταν το διάφορο του life style. Κι όμως, με την προσωπικότητά της και το έργο της κατάφερνε να γοητεύσει ακόμα και τους θιασώτες του. Στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, το 2008, είχε κερδίσει το βραβείο κοινού -το πιο δύσκολο βραβείο.

Είχε μια απίστευτη βροντερή φωνή, μια μάλλον ατημέλητη εμφάνιση, ένα δυναμισμό αρρενωπού τύπου, αλλά ταυτόχρονα μια απίστευτη τρυφερότητα ως άνθρωπος, μια νεανικότητα και μια εξίσου ισχυρή ευαισθησία ως δημιουργός.

Εσκυψε με αγάπη σε όλα όσα σήμερα οι περισσότεροι θεωρούν «ντεμοντέ» και «πασέ»: Αντίσταση, Κομμουνισμός, Φεμινισμός. Μέσα από το φακό της Αλίντας, οι αφανείς αγωνίστριες μιας ολόκληρης εποχής αποκτούσαν αίφνης πρόσωπο. Δεκάδες γυναίκες κατέθεσαν στην κάμερά της τη μαρτυρία τους: αγώνες, φυλακίσεις, βασανιστήρια, εξορίες, εκτελέσεις. Διαλυμένες ζωές. «Αυτό που ήθελα, ήταν να δώσω φωνή σε ανθρώπους που αγνόησε η Ιστορία. Εγώ ήμουν πάντα με τους ξυπόλυτους. Οταν βρήκα μία από αυτές τις γυναίκες, τις βρήκα όλες», έχει πει.

Οι ταινίες της είναι ντοκουμέντα. Στα «Κορίτσια της βροχής» (2011) δεν «λυπάται» το θεατή. Τον βομβαρδίζει ανελέητα με 50 μαρτυρίες ασύλληπτων βασανιστηρίων που υπέστησαν γυναίκες επί χούντας. Χωρίς να προδώσουν τα ιδανικά τους. Μία από αυτές είπε: «Η δική μας συνέχεια είναι η σημερινή νεολαία». Είναι, αλήθεια;

Οι καιροί είναι δύσκολοι. Ας ελπίσουμε πως θα υπάρξει μια νέα Αλίντα να τους καταγράψει...

ΕΥΑΝΝΑ ΒΕΝΑΡΔΟΥ/enet.gr

Παραιτήθηκε ο Πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου Γιώργος Παπαλιός

Με μία λιτή ανακοίνωση, το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, γνωστοποίησε στα Μέσα Ενημέρωσης το γεγονός ότι ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου (Ε.Κ.Κ.) κ. Γιώργος Παπαλιός, υπέβαλε σήμερα (Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου) την παραίτησή του. 

Η ανακοίνωση σχετικά με την παραίτηση του κ. Παπαλιού Γιώργου από τη θέση του Προέδρου του Δ.Σ. του Ε.Κ.Κ. αναφέρει σχετικά:

"Ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου (Ε.Κ.Κ.) κ. Γιώργος Παπαλιός υπέβαλε σήμερα την παραίτηση του στον Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Πάνο Παναγιωτόπουλο. Οι λόγοι της παραίτησης είναι προσωπικοί.

Ο κ. Παπαλιός ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ε.Κ.Κ. την περίοδο 1981-1984. Από το 2006 έως το 2011, διατέλεσε Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του Ε.Κ.Κ., ενώ από τον Ιούλιο του 2011 μέχρι σήμερα, Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ε.Κ.Κ."

8 VIDEOS - ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Η αντιπολεμική σάτιρα της Ναντίν Λαμπακί, «Όταν θέλουν οι γυναίκες», «δεν είναι μια ιστορία πολέμου, αλλά ένα παραμύθι για το πώς να αποτρέψεις τον πόλεμο», όπως τονίζει η λιβανέζα σκηνοθέτιδα.

Άνθρωποι που ενώνονται με μηχανές για να αντιμετωπίσουν εξωγήινα όντα και  βιογραφική σκιαγράφηση  της χιλιανής τραγουδίστριας και λαογράφου, Βιολέττα Πάρα, φωτίζουν τα ενδιαφέροντα πλάνα των νέων προβολών της κινηματογραφικής εβδομάδας ενώ από τα παλιά, και με φόντο τον Μάη του '68 στη Γαλλία, αιωρείται η ερώτηση αν "όλα πάνε καλά;" στη ζωή, την τέχνη, την πολιτική, τις σχέσεις.

Ο Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο, επανέρχεται με μία περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, «Το δαχτυλίδι της φωτιάς», που αξιοποιεί με μοναδικό τρόπο την τρισδιάστατη τεχνολογία και εντυπωσιάζει με τα οπτικά της εφέ.

«Το δαχτυλίδι της φωτιάς»



Ο - υποψήφιος για Όσκαρ - δημιουργός του οσκαρικού και πολυβραβευμένου «Λαβύρινθου του Πάνα»,  Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο, επανέρχεται με μία περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας που αξιοποιεί με μοναδικό τρόπο την τρισδιάστατη τεχνολογία και εντυπωσιάζει με τα οπτικά της εφέ και τη φωτογραφία του - επίσης βραβευμένου με Όσκαρ - Γκιγιέρμο Ναβάρο, αλλά και τη μουσική του συνθέτη της σειράς «Game of thrones», Ραμίν Τζαβάντι.

Με πρωταγωνιστές τους Τσάρλι Χάναμ, Ίντρις Έλμπα, Ρίνκο Κικούκι, Τσάρλι Ντέι και Ρον Πέρλμαν, οι άνθρωποι γίνονται ένα με τις μηχανές, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τα πιο τρομακτικά εξωγήινα όντα, που για πρώτη φορά έρχονται από τα βάθη της θάλασσας και όχι από το διάστημα. Ο ισπανός σεναριογράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός επισημαίνει για την ταινία του: «Προσπαθήσαμε να δείξουμε πόσο έχει αλλάξει η κοινωνία και η γεωγραφία του κόσμου την εποχή που διαδραματίζεται η ταινία και πώς η ιστορία μας έχει επηρεάσει όλο τον πλανήτη».

«Είσαι ο επόμενος»



Συνδυάζοντας τις αγαπημένες του κινηματογραφικές ταινίες με τη φοβία της εισβολής των «κακών» στο σπίτι του, ο Άνταμ Γουίνγκαρντ εμπνεύστηκε, για να δημιουργήσει μια δική του κωμικοτραγική ιστορία τρόμου, ακολουθώντας τη γνωστή συνταγή του είδους της τρομωδίας.

Οι Σάρνι Βίνσον, Έι Τζι Μπάουεν, Τζο Σουάνμπεργκ, Μπάρμπαρα Κράμπτον, Τι Γουέστ, Γουέντι Γκλεν, Νίκολας Τούτσι, Κέιτ Λιν Σέιλ, Έιμι Σέιμιτζ και Ρομπ Μόραν ενσαρκώνουν τα μέλη μιας οικογένειας που συγκεντρώνεται στο απομονωμένο εξοχικό της σπίτι, σε μια προσπάθεια επανένωσης. Όλα πηγαίνουν καλά, μέχρι τη στιγμή που δέχεται την αιμοσταγή επίθεση κάποιων παράξενων μασκοφόρων, χωρίς να έχει την παραμικρή ιδέα αν, τελικά, ο εχθρός βρίσκεται μέσα ή έξω από το σπίτι.

«Οι ύποπτοι φορούσαν γόβες»



«Θα χαρακτήριζα την ταινία μου ως μια προειδοποιητική ιστορία» σημειώνει η Σοφία Κόπολα, η οποία καταγράφει σε αυτό το δράμα - που διανθίζεται με κωμικά στοιχεία - την πραγματική ιστορία της συμμορίας εφήβων, που έγινε γνωστή ως «The Bling Ring». Η ομάδα των νεαρών λήστεψε με τη βοήθεια του διαδικτύου μεγάλες διασημότητες του Χόλυγουντ, μεταξύ των οποίων οι Πάρις Χίλτον, Ορλάντο Μπλουμ και Ρέιτσελ Μπίλσον, κλέβοντας πολυτελή αντικείμενα, αξίας μεγαλύτερης των 3 εκατομμυρίων δολαρίων. Τα γεγονότα αποτυπώνονται από τους Έμα Γουότσον, Λέσλι Μαν, Τέσα Φαρμίγκα, Έριν Ντάνιελς, Νίνα Σιεμάσκο, Ίσραελ Μπρούσαρντ, Κέιτι Τσανγκ, Ταΐσα Φαρμίγκα, Κλερ Τζουλιέβ και Τζόρτζια Ροκ.

«Η Βιολέτα πήγε στον ουρανό»



Η ιστορία της διάσημης χιλιανής τραγουδίστριας και λαογράφου, Βιολέττα Πάρα, ζωντανεύει μέσα από τη βιογραφική ταινία του επίσης χιλιανού σκηνοθέτη Αντρές Γουντ, η οποία απέσπασε, το 2012, το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Sundance και τα βραβεία Mayahuel και FIPRESCI στο Φεστιβάλ Guadalajara Mexican. Εστιάζοντας στις έντονες εσωτερικές της συγκρούσεις, τις αδυναμίες και τα πάθη της, η ταινία παρακολουθεί την εξέλιξή της από φτωχόπαιδο σε διεθνώς αναγνωρισμένη τραγουδίστρια και εθνική ηρωίδα της Χιλής, με πρωταγωνιστές τους Φρανσίσκα Γκαβιλάν, Τόμας Ντιράντ και Κριστιάν Κουεβέντο.

«Όταν θέλουν οι γυναίκες»



Η αντιπολεμική σάτιρα της λιβανέζας σκηνοθέτιδας του «Caramel», Ναντίν Λαμπακί, που όπως τονίζει η ίδια «δεν είναι μια ιστορία πολέμου, αλλά ένα παραμύθι για το πώς να αποτρέψεις τον πόλεμο», τιμήθηκε με το βραβείο της Οικουμενικής Επιτροπής στο τμήμα «Ένα Κάποιο Βλέμμα» του τελευταίου Φεστιβάλ των Καννών, απέσπασε το βραβείο κοινού στα Φεστιβάλ Τορόντο και Σαν Σεμπαστιάν 2011 και ήταν υποψήφια ξενόγλωσση ταινία από την Ένωση Κριτικών, Broadcast Film Critics Association.

Με φόντο μια χώρα διχασμένη από τον πόλεμο, σε ένα χωριό του Λιβάνου,  οι γυναίκες - μουσουλμάνες και ορθόδοξες – συνεργάζονται, χρησιμοποιώντας τεχνάσματα, για να αποτρέψουν τους άντρες να αλληλοσκοτώνονται.

«Τα παλιόπαιδα»



Στη γαλλική κωμωδία του Άντονι Μαρτσιάνο, με τους Αλέν Σαμπάτ, Σαντρίν Κιμπερλέν, Μαξ Μπουμπλίλ και Μελανί Μπερνιέρ, που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στη χώρα μας ως ταινία έναρξης του 14ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Ελλάδος, ένας μέλλοντας πεθερός προσπαθεί με διάφορους τρόπους να πείσει τον επίδοξο γαμπρό του να μην κάνει ποτέ το λάθος να παντρευτεί, έστω και αν η νύφη είναι η ίδια του η κόρη.

«Από τις δύο πλευρές του Αιγαίου: Διωγμός & ανταλλαγή πληθυσμών, Τουρκία - Ελλάδα, 1922 - 1924»



Μετά το επιτυχημένο ντοκιμαντέρ «Σμύρνη: Η καταστροφή μιας κοσμοπολίτικης πόλης 1900 – 1922», η σκηνοθέτις Μαρία Ηλιού και ο ιστορικός Αλέξανδρος Κιτροέφ  επανέρχονται με το δεύτερο μέρος του, αποκαλύπτοντας με μία νέα οπτική άγνωστες εικόνες, ξεχασμένες σε «κλειστά» αρχεία από την Αμερική και την Ευρώπη, με την πεποίθηση ότι έφτασε η στιγμή να ειπωθεί ολόκληρη η ιστορία και από τις δυο πλευρές του Αιγαίου και όχι μόνο η μισή.

«Όλα πάνε καλά»



«Μια σπουδή για τον έρωτα, μια ελεγεία για την επανάσταση» έχει χαρακτηριστεί η πιο ριζοσπαστική ταινία του πατέρα της νουβέλ βαγκ, Ζαν - Λικ Γκοντάρ, με τη - δύο φορές βραβευμένη με Όσκαρ -  Τζέιν Φόντα και τον Ιβ Μοντάν, στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, πλαισιωμένους από τους Βιτόριο Καπριόλι, Ελιζαμπέτ Σοβίν, Ερίκ Καρτιέ, Καστέλ Καστί, Λουί Μπουκέ, Ιβ Γκαμπριέλι και Πιερ Ουντρέ.

Το 1972, ο γάλλος σκηνοθέτης κατέθεσε τις σκέψεις του γύρω από το Μάη του ’68 και τον αποτυχημένο - κατά την προσωπική του διαπίστωση  - απόηχό του, μέσα από την ιστορία ενός άνδρα και μιας γυναίκας, που βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε ένα εργοστάσιο σαλαμιών, μετά από την απεργία που έχουν κηρύξει οι εργάτες και την κατάληψή του.

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
naftemporiki.gr

Πάνω από 200 ταινίες στις φετινές «Νύχτες πρεμιέρας»

Ξεκινά με μία από τις πιο αισιόδοξες ταινίες της χρονιάς, τελειώνει με το φιλμ-αποκάλυψη του φετινού διαγωνιστικού τμήματος του φεστιβάλ Καννών και στο ενδιάμεσο φιλοξενεί ταινίες από ολόκληρο τον κόσμο, καθεμιά από τις οποίες διαλέγει να στοχαστεί πάνω στον έρωτα, τη μνήμη, την ιστορία, τη δύναμη της τέχνης να υπερνικά τα εμπόδια, την ανάγκη για λίγη αισιοδοξία. Αυτό είναι για φέτος το 19ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας, το οποίο θα διεξαχθεί από τις 18 Σεπτεμβρίου έως τις 29 Σεπτεμβρίου στους κινηματογράφους Δαναός 1 και 2, Odeon Όπερα 1 και 2, Ιντεάλ και στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, ενώ στο Παλλάς στη Βουκουρεστίου θα πραγματοποιηθεί και η τελετή έναρξης και η τελετή λήξης.

Το φεστιβάλ στη 19η διοργάνωσή του «σπάει κάθε προηγούμενο ρεκόρ συμμετοχών» -όπως είπε σε σημερινή συνέντευξη Τύπου ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Ορέστης Ανδρεαδάκης- και φιλοξενεί 206 ταινίες από κάθε γωνιά του κόσμου, από τις οποίες οι 93 είναι ελληνικές μικρού και μεγάλου μήκους. Η αυλαία σηκώνεται με την ταινία που ενθουσίασε φέτος στο φεστιβάλ του Βερολίνου, το «Frances Ha», του Νόα Μπάουμπαχ, με την Γκρέτα Γκέργουιγκ στον κεντρικό ρόλο, και κλείνει με την προβολή του φιλμ «La Vie d’Adele» του Αμπντελαντίφ Κεσίς που απέσπασε το Χρυσό Φοίνικα το Μάιο στο Φεστιβάλ των Καννών.

Όσο για την βασική θεματική που διατρέχει το φετινό φεστιβάλ, αυτή συνοψίζεται στην «κρυμμένη φράση» που βρίσκεται διακριτικά και στην αφίσα και η οποία είναι «Memini, ergo sum» («Θυμάμαι, άρα υπάρχω»), παραφράζοντας την φράση του Γάλλου φιλόσοφου και μαθηματικού Ρενέ Ντεκάρτ «Σκέφτομαι, άρα υπάρχω». «Καταθέτουμε αυτή την παραλλαγή και τη χρησιμοποιούμε ως οδηγό για να ορίσουμε τη δυναμική της μνήμης. Αν υπάρχει μία τέχνη που, από τη φύση της, είναι προορισμένη να διασώζει τη μνήμη, αυτή είναι η τέχνη του σινεμά. Οι κινούμενες εικόνες αποτυπώνουν (και το κυριότερο σχολιάζουν) μια αλήθεια από την οποία δεν μπορεί κανείς να ξεφύγει», είπε ο Ορέστης Ανδρεαδάκης και κάλεσε το κοινό ν’ αναζητήσει τις ταινίες που περικλείονται από τη συλλογιστική του «memini, ergo sum», όπως το «Ταμπούρλο» του Φόλκερ Σλέντορφ, το «Χίτλερ: Μία ταινία από τη Γερμανία» του Χανς Γιούργκεν Ζίμπερμπεργκ, το «Νύχτα και Καταχνιά» του Αλέν Ρενέ, το «Νησί της Θλίψης» του Μέουλ Ο. κ.α.

Ανάμεσα στις 14 ελληνικές ταινίες που θα κάνουν πρεμιέρα στο φεστιβάλ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένονται οι νέες ταινίες των καθιερωμένων, Γιώργου Τσεμπερόπουλου και Νίκου Παναγιωτόπουλου. Ο λόγος, για το «Ο εχθρός μου» και το «Λιμουζίνα», αντίστοιχα, υπαρξιακό δράμα με τον Μανώλη Μαυροματάκη, το πρώτο, και μια κωμωδία παρεξηγήσεων, η δεύτερη. Πρεμιέρα επί ελληνικού εδάφους θα κάνει και το «Luton», πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του βραβευμένου μικρομηκά και ταλαντούχου θεατρικού σκηνοθέτη, Μιχάλη Κωνσταντάτου, καθώς και το νέο φιλμ της Πέννυς Παναγιωτοπούλου, «September», με πρωταγωνίστριες τις Μαρία Σκουλά και Κόρα Καρβούνη. Ακόμη στο φεστιβάλ θα προβληθεί και η πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων και μεγάλου μήκους στην ιστορία του ημεδαπού σινεμά. Πρόκειται για το «Από τη Γη στη Σελήνη» του Άγγελου Σπάρταλη που αφηγείται (με την τεχνική του κολάζ) το πασίγνωστο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ιουλίου Βερν.

Επίσης, θα προβληθούν «Οι Αισθηματίες» του Νίκου Τριανταφυλλίδη, «Το Δέντρο Και η Κούνια» της Μαρίας Ντούζα, το «Lurk» του Βασίλη Κατσίκη, το «Illusion» του Σάββα Καρύδα, «Τα Χρονικά του Δρακοφοίνικα: Αδάμαστος» του Θάνου Κερμίτση, το «Μαξιλάρι» του Κωνσταντίνου Κακογιάννη και «Ο Ανεμιστήρας» του Δημήτρη Μπίτου.

Από το φετινό πρόγραμμα ξεχωρίζουν και τρία ντοκιμαντέρ: το «Boxer» του Γιώργου Παντελεάκη που παρακολουθεί έναν βετεράνο πυγμάχο, το «Φωνές από το υπόγειο» του Γιάννη Χαριτίδη γύρω από την αντεργκράουντ καλλιτεχνική σκηνή στην Ελλάδα του ’60 και του ’70 και το «Ταξίδι στη χώρα των Λοκρών» της Ίριδας Ζαχαμνίδη, για τρεις ψυχασθενείς που συγκατοικούν υπό ιατρική εποπτεία σε ένα διαμέρισμα στην Άμφισσα.

Το διαγωνιστικό τμήμα του εφετινού φεστιβάλ αποτελείται από 13 ταινίες οι οποίες θα διεκδικήσουν τη ‘Χρυσή Αθηνά’ και τα υπόλοιπα βραβεία από μια πενταμελή κριτική επιτροπή απαρτιζόμενη από φοιτητές κινηματογραφικών σχολών. Ενδιαφέρον όμως φαίνεται να έχει και το καθιερωμένο τμήμα ‘Μουσική και Φιλμ’ αποτελούμενο από επτά ταινίες. Ακόμη, θα υπάρξουν και μεταμεσονύχτιες προβολές αξιοπερίεργων ταινιών όπως το «Ο εκδικητής φορούσε κιλοτάκι», το «Σινεμά στα Όρια» αλλά και οι αβάν πρεμιέρ ταινιών που έχουν ήδη βρει διανομή στην Ελλάδα.

Ανάμεσά τους, το «Όλα χάθηκαν» του Τζέι Σι Τσάντορ με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ να πρωταγωνιστεί μόνος του σε μια ταινία χωρίς ίχνος διαλόγου, το «Don Jon» του Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ, μία απολαυστική ρομαντική κομεντί της χρονιάς με την Σκάρλετ Γιόχανσον, το «Lovelace» των Ρομπ Επστάιν και Τζέφρι Φρίντμαν για τη θρυλική ζωή της Λίντα Λάβλεϊς, το «Παρελθόν» του Ασγκάρ Φαραντί που χάρισε στην Μπερενίζ Μπεζό το βραβείο γυναικείας ερμηνείας στο Φεστιβάλ Καννών, το «Fruitvale Station» του Ράιαν Κούγκλερ που έρχεται με το μεγάλο βραβείο στο Σάντανς και οδεύει ολοταχώς για τα Οσκαρ και το «Kill Your Darlings» του Τζον Κροκίδα με τον Ντάνιελ Ράντκλιφ στο ρόλο του Άλεν Γκίνσμπεργκ.

Εφετινοί επισκέπτες του φεστιβάλ θα είναι η Αντέλ Εξαρχόπουλος, η ελληνικής καταγωγής Γαλλίδα πρωταγωνίστρια της ταινίας του Α. Κεσίς «Η ζωή της Αντέλ» και ο βραβευμένος με Όσκαρ Γερμανός σκηνοθέτης Φόλκερ Σλέντορφ.

Το «παρών» θα δώσουν ακόμα ο εκκεντρικός Ολλανδός σκηνοθέτης Αλεξ Βαν Βάρμερνταμ, του οποίου η τελευταία ταινία «Μπόργκμαν» έκανε αίσθηση στο φεστιβάλ των Καννών και ο Ισραηλινός σκηνοθέτης Άρι Φόλμαν («Βαλς με τον Μπασίρ») στον οποίο θα γίνει μεγάλο αφιέρωμα. Στην Αθήνα όμως θα βρεθεί και ο Βρετανός ηθοποιός Τζέρεμι Άιρονς ο οποίος πρωταγωνιστεί στην ταινία «Νυχτερινό τρένο για τη Λισαβόνα» του Δανού Μπίλε Όγκαστ, η πανελλήνια πρεμιέρα της οποίας θα γίνει στο Μέγαρο Μουσικής στις 20 Σεπτεμβρίου, παρουσία του σκηνοθέτη και του πρωταγωνιστή.

Σε ένα ειδικό αφιέρωμα οι «Νύχτες Πρεμιέρας» θα παρουσιάσουν αρκετές ταινίες του σπουδαίου Γάλλου σκηνοθέτη Ζορζ Φρανζί, δημιουργού του «Μάτια δίχως πρόσωπο». Τέλος, μια ειδική βραδιά αφιερωμένη στον σκηνοθέτη και συγγραφέα Χρήστο Βακαλόπουλο με αφορμή τα 20 χρόνια από τον θάνατό του θα συνοδευτεί με την προβολή της ταινίας του «Όλγα Ρόμπαρντς».